MAHKEMESİ :Asliye Hukuk MahkemesiDavacı ... tarafından, davalılar .... ve diğeri aleyhine 17/04/2013 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 22/01/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.2- Davalıların diğer temyiz itirazlarına gelince;Dava, kişilik haklarına saldırı nedeniyle uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece istemin kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm, davalılar tarafından temyiz edilmiştir.Davacı, çiçekçilik ve hediyelik eşya satışı yaptığını, davalıların da aynı işle uğraştığını, olay tarihinde konser için kendisinin ve davalıların çelenk hazırladığını, konser bitiminde belediye görevlilerinin izniyle çelenklerin çıtalarını aldığını, davalıların kendi hakkında hırsızlık yaptığına ilişkin şikayetçi olduklarını, hakkında takipsizlik kararı verildiğini, davalıların bu konuyu herkese anlattıklarını, kişilik haklarının zarar gördüğünü belirterek manevi zararının tazminini istemiştir.Davalılar, davanın reddi gerektiğini savunmuşturlar.Mahkemece, davalıların çelenklerin çıtalarının götürülmesiyle ilgili davacı hakkında hakaret içerikli sözleri farklı zamanlarda söyleyerek davacının bu çevrede rencide olmasına sebep oldukları gerekçesiyle manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verilmiştir.Dosya arasındaki bilgi ve belgelerden davacı vekilinin 17/04/2013 tarihli dava dilekçesi ile; 10.000,00 TL olarak talep edilen manevi tazminatın, 5.000,00 TL'sinin davalı ... 'dan, 5.000,00 TL'sinin davalı ... 'dan tahsilini istediği anlaşılmaktadır. Mahkemece, 3.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiştir. HMK'nın 26. (HUMK'un 74.) maddesi uyarınca hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Mahkemece, davalılarının eylemlerinin ayrı ayrı olması nedeniyle dilekçesinde talep edilen miktarları aşar şekilde ayrı ayrı yerine müştereken- müteselsilen tahsiline karar verilmiş olması doğru değildir. Açıklanan gerekçe ile kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) no’lu bentte açıklanan nedenlerle davalılar yararına BOZULMASINA, davalıların diğer temyiz itirazlarının (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 25/02/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.