MAHKEMESİ : Mersin 3. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 25/09/2013NUMARASI : 2012/129-2013/534Davacı Y.. D.. vekili Avukat M.. A.. tarafından, davalılar E..D.. vd aleyhine 21/05/2012 gününde verilen dilekçe ile haksız fiil nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 25/09/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı ve davalılar vekilleri tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalı A.. Ö..'in aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddolunmalıdır.2-Davalı A.. Ö..'in diğer temyiz itirazına gelince;Dava, kişilik haklarına saldırı nedeni ile manevi tazminat ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.Davacı, davalılardan E.. D.. ile resmi nikahlı evli olduğu halde davalı A.. Ö.. ile ilişkiye girerek kendisini aldattığını, davalı A.. Ö..'ın de kendisi ile evli olduğunu bildiği halde eşi ile ilişkiye girdiğini, davalıların eylemlerinin kişilik haklarına saldırı niteliğinde olduğunu iddia ederek uğradığı manevi zararın ödetilmesi isteminde bulunmuştur.Davalılar, davanın reddi gerektiğini savunmuşlardır.Mahkemece, davalıların haksız eylemi sabit kabul edilerek davacının manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verilmiştir. Dosya arasındaki bilgi ve belgelerden, Mersin 3. Aile Mahkemesi'nin 2013/182 Esas, 2013/310 Karar sayılı ilamından; davacının davalılardan eşi E..D..'e karşı boşanma davası açtığı boşanma dosyasında davalı eşin güven sarsıcı davranışlarda bulunduğu kabul edilerek davacı yararına 5000 TL manevi tazminata hükmedildiği ve kararın kesinleştiği anlaşılmaktadır.818 sayılı Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddelerinde haksız eylemin ve bunun sonucunda doğan zararın birden fazla kişi tarafından meydana getirilmesi durumunda zarar görenin dilediği takdirde eyleme katılanların birisinden, birkaçından veyahut tamamından zincirleme olarak sorumlu tutulmalarını isteme hakkına sahip bulunduğu, davacının boşandığı eşi davalı E.. D..'in, boşanma ilamı ile birlikte 5.000 TL manevi tazminat ödemeye mahkum edildiği gözetilerek konusu ve hukuki sebebi aynı olan eldeki davada, boşanma davasında hüküm altına alınan tazminat ile tahsilde tekerrür olmamak üzere karar verilmesi gerekir. Bu yönün gözetilmiş olması bozmayı gerektirmiştir.3-Davalı E.. D..'in temyizine gelince; Mersin 3. Aile Mahkemesi'nin 2013/182 Esas, 2013/310 Karar sayılı ilamı ile aynı olay nedeniyle boşanma davasında davalı aleyhine manevi tazminata karar verilmiş ve karar kesinleşmiştir. Aynı olay nedeniyle yeniden manevi tazminata karar verilemez. Davanın tümden reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir. Kararın bu nedenle de bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenle davalı A.. Ö.. yararına, (3) nolu bentte gösterilen nedenle davalı E.. D.. yararına BOZULMASINA, davacının tüm, davalı A.. Ö..'in öteki temyiz itirazlarının (1) nolu bentte gösterilen nedenlerle reddine, bozma nedenine göre davalı E.. D..r'in diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve davalılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 18/12/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.