Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 17366 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 17102 - Esas Yıl 2012
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk MahkemesiDavacı ... vekili Avukat ....... tarafından, davalı ... vdl aleyhine 02/03/2011 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 14/06/2012 günlü kararın Yargıtay’ca duruşmalı olarak incelenmesi ... dışındaki davalılar vekili duruşmasız olarak davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne ve tebligat gideri verilmediğinden duruşma isteminin reddine karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.2-Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince; dava, haksız eylem nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı ile ... dışındaki davalılar tarafından temyiz olunmuştur.Dava dilekçesinde, her bir zimmet miktarına zimmete geçirildiği tarihden itibaren faiz yürütülmesi talebinde bulunulmuş; mahkemece, toplam zimmet tutarına dava tarihinden itibaren faiz yürütülmüştür. Dava, haksız eylemden kaynaklanmakta olup; her bir zimmet eylemi itibariyle zarar doğmuş bulunmaktadır. Mahkemece, zimmete geçirilen miktarlara zimmet tarihlerinden itibaren faiz yürütülmesi gerekir. Karar, bu bakımdan yerinde görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.3-... dışındaki davalıların diğer temyiz itirazlarına gelince; dava konusu olayda, davalıların denetim görevlerini yerine getirmemeleri nedeniyle davacıyı zarara uğrattıkları sabit ise de; parasal faaliyetlerin denetimindeki zorluk ve işlerin yoğunluğu; davalıların, eylemlerinden kişisel bir yarar sağlamamaları göz önünde bulundurulmak suretiyle ve BK’nun 43. maddesi uyarınca, zarar miktarından takdir edilecek oranda bir indirim yapılması gerekir. Mahkemece, bu yönün değerlendirilmemesi de doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenle davacı, (3) sayılı bentte gösterilen nedenle ise temyiz eden davalılar yararına BOZULMASINA; tarafların öteki temyiz itirazlarının ise (1) sayılı bentte açıklanan nedenlerle reddine ve temyiz eden taraflardan peşin alınan harçların istekleri halinde geri verilmesine 11/11/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.