Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 17361 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 3373 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : Düzce 2. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 12/12/2013NUMARASI : 2013/75-2013/687Davacı F.. S.. vekili Avukat A. Ş.C.tarafından, davalı T.. D.. aleyhine 18/02/2013 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 12/12/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.Dava, haksız eylem nedeniyle uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Yerel mahkemece istem reddedilmiş; karar, davacı tarafından temyiz olunmuştur.Davacı, davalı ile birlikte Düzce F. Ö. S.E. Çocuk Yuvası ve Kız Yetiştirme Yurt Müdürlüğü'nde çalıştıklarını, davalının kendisini cinsel içerikli sözlerle taciz ettiğini belirterek uğradığı manevi zararın ödetilmesini istemiştir.Davalı ise, iddiaların yerinde olmadığını belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.Mahkemece, davalının davacıyı sözle taciz ettiği hususunda mahkemede kanaat oluşmadığı gerekçesiyle istemin reddine karar verilmiştir.Dava dosyası ile dava dosyası arasında bulunan Düzce 2. Sulh Ceza Mahkemesi'nin 2012/76 Esas ve 2013/17 Karar sayılı ceza dosyasının incelenmesinden; davacı ve davalının aynı kurumda çalıştıkları, davacının bakıcı anne olarak davalının ise mutfak bölümünde aşçı olarak görev yaptığı, tarafların aynı iş yerinde çalışıyor olmaları nedeniyle sık sık mutfak bölümünde sohbetlerinin olduğu ve aralarında herhangi bir anlaşmazlığın olmadığı, davacının kuruma sunduğu şikayet dilekçesinde ve soruşturma aşamasında ve ceza mahkemesinde vermiş olduğu ifadelerinde, 10/01/2012 tarihinde mutfak bölümüne gittiğinde T.. D..'ın kendisi ile konuşmak istediğini söylemesi üzerine davalı ile yaptığı konuşmada davalının kendisine kullandığı sinir hapından ve cinsel yönde yan etkilerinden bahsettiğini, davalının konuşmasından dolayı rahatsız olduğunu fakat ön yargılı olmak istemediğini ve bu tür olayların herkesin başına gelebileceğini söyleyerek olayı kapattığını, fakat davalının yine 13/01/2012 tarihinde kendisi ile konuşmak istediğini söylediğini ve yine aynı konuyu açtığını ve davalının kendisine malzeme koydukları, giyinip soyundukları odaların bulunduğu bölümü göstererek '"şuraya gelsene iki dakika" dediğini ''niye" diye sorduğunda ise kendisini sözle taciz ettiğini ve olayı tanık Kadriye Keskin'e anlattığını beyan ettiği, davacı tanığı Kadriye Keskin'in de alınan ifadelerinde, davacının odaya döndüğünde yüzünün bembeyaz olduğunu ve sorduğunda olayı kendisine anlattığını beyan ettiği,davalının ceza mahkemesinde atılı cinsel taciz suçundan ise, olaya ilişkin görgüsü bulunan tanık bulunmasa da, müştekinin samimi ve inandırıcı anlatımları bulunduğu, cinsel tacize ilişkin eylemlerin toplum nazarında kolayca açığa çıkarılabilecek suçlar arasında olmadığı, suça maruz kalan kişilerin kolaylıkla böyle bir eyleme maruz kaldıklarını açıklayamadıkları, katılanın beyanlarının gerçeğe yakın olarak nitelendirildiği ve sanık davalının beyanlarına itibar edilmediği belirtilerek davalının cezalandırılmasına karar verildiği ve davalı hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulandığı anlaşılmaktadır.Şu durumda, dava dosyası ve ceza dosyası kapsamı ile davalının davacıya yönelik haksız eyleminin sabit olduğu, olayın başlangıcından itibaren davacının istikrarlı ve inandırıcı anlatımları ile olayı anlattığı, olaya ilişkin ifadeler incelendiğinde hayatın olağan akışına göre kurgudan ibaret olmasının mümkün olmadığı, davacının davalıya zarar vermek amacıyla hareket ettiği yönünde dosya kapsamında da herhangi bir delil bulunmadığı anlaşıldığına göre, davalının haksız eylemi ile davacının kişilik değerlerinin ihlal edildiği ve davacının bu nedenle zarar gördüğünün kabulü ile davacı yararına uygun bir tutarda manevi tazminat takdir edilmesi gerekirken yerinde olmayan gerekçe ile istemin tümden reddedilmiş olması doğru görülmemiş ve kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 17/12/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.