Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 17286 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 6379 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : Büyükçekmece 2. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 11/02/2014NUMARASI : 2010/315-2014/89Davacı-karşı davalı A.. D.. vekili Avukat E. K. tarafından, davalı-karşı davacı S.. Ö.. aleyhine 08/03/2010 gününde verilen dilekçe ile menfi tespit, birleşen davada ve karşı davada alacak istenmesi üzerine yapılan yargılama sonunda; Mahkemece asıl davanın reddine, karşı dava yönünden alacak miktarının, birleşen davada davacı alacağından mahsubuna, birleşen davanın kısmen kabulüne dair verilen 11/02/2014 günlü kararın Yargıtay’da duruşmalı olarak incelenmesi davalı-karşı davacı vekili, duruşmasız olarak incelenmesi de davacı-karşı davalı ve birleşen dosya davacısı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle, daha önceden belirlenen 16/12/2014 duruşma günü için yapılan tebligat üzerine duruşmalı temyiz eden davalı-karşı davacı vekili Avukat A. M. geldi, karşı taraftan davacı-karşı davalı adına gelen olmadı. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve hazır bulunanın sözlü açıklaması dinlendikten sonra tarafa duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyanın görüşülmesine geçildi. Tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü.1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacı-karşı davalının tüm, davalı-karşı davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.2- Davalı-karşı davacı S.. Ö..'ün diğer temyiz itirazlarına gelince; Asıl dava, davalı karşı davacının alacaklısı olduğu icra takip dosyasında kendisine 600 adet koyun, 200 adet kuzu teslim edilen davacı -yedieminin- söz konusu canlı hayvanları eksik iade etmesinden dolayı İİK 358. maddesi uyarınca icra müdürlüğünce resen aleyhinde tazmin kararı alınmasına yönelik karara konu borcunun olmadığının tespiti istemine ilişkindir. Karşı dava ise icra takip dosyası alacaklısının davacı yedieminin eksik teslim ettiği canlı hayvanların bedeli ile birlikte kuzuları sattığını ikrar etmesinden dolayı satış bedelinin toplamı kadar alacaklı olduğunun tespiti ile davacı yediemin için takdir edilen yedieminlik ücreti tutarının da yanlış hesaplanmış olması nedeni ile yedieminlik ücretinin yeniden hesaplanarak alacağından takas mahsup edilmesi sonucu bakiye tutar kadar alacaklı olduğunun belirlenmesi istemine ilişkindir. Davacı yediemin tarafından açılan ve eldeki dava ile birleşen davada ise, 600 adet koyun ve 200 adet kuzunun yedinde bulunan süre boyunca bakım giderlerinin ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece asıl davanın reddine, karşı davanın kısmen kabulüne, birleşen davanın da kısmen kabulüne karar verilmiştir. Kararı davacı-karşı davalı ile davalı-karşı davacı temyiz etmişlerdir.Davacı asıl dava dilekçesinde, davalının alacaklı sıfatı ile başlattığı Büyükçekmece İcra Müdürlüğü'nün 2008/29180 Esas sayılı takip dosyasından Muratlı İcra Müdürlüğü'ne yazılan talimat ile borçlu Ş.G.e ait menkullerin haczinin istendiği, 24/11/2008 gününde borçluya ait ağılda bulunan 400'ü gebe 600 adet koyun ile 200 adet kuzunun haczedilerek kendisine yediemin olarak bırakıldığı, yedinde bırakılan menkullerin canlı hayvan olup bakımları için paraya ihtiyacı olduğu icra dosyasına dilekçeler vererek ücret ödenmesini istediği halde ücret ödenmediği, bunun üzerine 143 adet kuzuyu satarak elde ettiği parayı hayvanların bakımında kullandığı, bir kısım koyunların çobanlar tarafından alınıp götürüldüğü, bazılarının da telef olduğu, bu nedenle satışta 410 adet koyun ile 3 adet kuzu hazır edebildiği, alacaklının istemi üzerine icra müdürlüğünce İİK 358. maddesi uyarınca eksik teslim edilen hayvanların haciz tutanağında takdir edilen bedelinin kendisinden ödetilmesi için muhtıra tebliğ edilip haciz işlemleri yapıldığı, ancak açıkladığı nedenlerde yedinde bırakılan hayvanları eksik teslim ettiğini, icra dosyasında veteriner tarafından yapılan tespitte hayvanların kötü şartlarda bulunduğunun belirlendiğini, tüm bunlar ortada iken koyun ve kuzuları kendisine mal edinmiş gibi işlem yapılmasının doğru olmadığını, netice olarak icra müdürlüğünce yedieminin şahsi sorumluluğuna dair verilen karardan dolayı davalıya bir borcu olmadığının tespitine karar verilmesini istemiştir.Davalı karşı davacı cevap ve karşı dava dilekçesinde, öncelikle davacının icra müdürünün muamelesine karşı şikayet yoluyla dava açması gerektiğini, aksi durumda dahi davacı yedieminin 143 adet kuzuyu 28.950 TL bedelle sattığını ikrar ettiğini, talimat icra dosyasında davacı yararına 37.422,75 TL ücret takdir edildiğini, ancak bu ücretin yediemine en başta teslim edilen hayvan sayısı üzerinden hesaplandığını, bu nedenle doğru olmadığını, bunun yanında hayvanların bakımı için 23.500 TL'nin muhtarlık mührünü taşıyan makbuzlar ile teslim edildiğini, davacı hakkında yedieminlik görevini suistimal suçundan şikayetçi olduğunu, davacının hayvanların semerelerinden faydalandığını, herhalükarda yedieminden alacaklı olduğunu takas ve mahsup definde bulunduğunu fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 10.000 TL nin ödetilmesi isteminde bulunmuştur.Birleşen davada davacı, 800 adet hayvanın kendisine teslim edildiği 24/11/2008 tarihinden geri teslim alınan 26/11/2009 tarihleri arasında bakım ve beslenmelerini kendi imkanları ile temin ettiğini, piyasaya bu nedenle borçlanmış olduğunu beyanla fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 74.583,00 TL'nin ödetilmesi isteminde bulunmuştur.Mahkemece, davacı yedieminin İİK 358. maddesi uyarınca kendisine teslim edilen hayvanları aynen iade borcu altında olduğu, hayvanların telef olduğu, çobanlar tarafından götürüldüğü, kendisine haciz tutanağındaki sayıdan daha eksik teslim edildiği biçimindeki iddiaların resmi haciz tutanağı karşısında yersiz olup asıl davada davacının söz konusu eksik teslim edilen hayvan bedeli uyarınca borçlu olduğu anlaşıldığından davanın reddine, birleşen davada davacı yedieminin yediemin alacağı tutarı icra dairesince 37.422,75 TL olarak hesaplanmış ve kesinleşmiş olduğundan bu bedelden 28.950 TL kuzuların satışı nedeni ile elde edilen para indirildiğinde 8.472,75 TL alacağın kaldığı anlaşılmakla karşı davanın da kısmen kabulüne, birleşen davada davacının talebi 74.583 TL bakım gideri olup bu tutardan davacının ödediği 23.500 TL'nin indirilmesi ile 51.083 TL alacağın kaldığı anlaşılmakla birleşen davanın da kısmen kabulüne karar verilmiştir.Mahkemece, icra müdürlüğünce hesaplanan yedieminlik ücreti tutarının kesinleştiği kabul edilerek bu tutar üzerinden hesap yapılmıştır. Ne var ki davalı-karşı davacı icra müdürlüğünün yedieminlik ücretini doğru hesaplamadığı yönünde Muratlı İcra Mahkemesinin 2010/15 esas sayılı dosyasında dava açmış, ancak şikayetin yargılamayı gerektirir nitelikte olması nedeni ile görevsizlik kararı verilmiştir. Davacı eldeki davada karşı dava olarak bu iddiasını zaten dava konusu etmiş olduğundan görevli mahkemeye gönderilmesini istememiştir. Şu durumda mahkemece yedieminlik ücreti tutarının hesaplanması gerekirken kesinleştiği biçimindeki kanaat ile karar verilmesi doğru olmamıştır. İİK 358/1. maddesi uyarınca, üçüncü şahıs icraca haczolunup kendisine bırakılan malları icra dairesinden istendiği anda evvelki vaziyetinde iade ile mükelleftir.Asıl davada davacı yediemine 24/11/2008 tarihli haciz sırasında 400'ü gebe 600 adet koyun ile 200 adet kuzu teslim edilmiştir. Davacı yediemin 11/11/2009 günlü satışta 410 adet koyun ve 3 adet kuzu hazır bulundurmuştur. Davacı yediemin icraca kendisine bırakılan hayvanları evvelki vaziyetinde teslim edemediğine göre kendisi yararına hesaplanacak olan yedieminlik ücreti tutarı yalnız iade edebildiği mal tutarı üzerinden hesaplanabilir. Açıklanan husus gözetilerek davacının yedieminlik ücreti tutarının teslim ettiği hayvanların sayısı üzerinden hesaplanması, aynı gerekçe ile birleşen davada hayvanların bakım giderlerinin de bu biçimde hesaplanması gerekmektedir. Mahkemece, davacı yedieminin 11/11/2009 günlü satışta hazır bulundurduğu hayvanların sayısı üzerinden yedieminlik ücretinin ve hayvanların bakım giderinin hesaplanmasından sonra tarafların takas mahsup biçimindeki iddialarının değerlendirilmesi gerektiğinden kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, davacı-karşı davalının tüm, davalı-karşı davacının öteki temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine ve davalı-karşı davacı yararına takdir olunan 1.100,00 TL duruşma avukatlık ücretinin davacı-karşı davalıya yükletilmesine, davalı-karşı davacıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 16/12/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.