MAHKEMESİ :Asliye Hukuk MahkemesiDavacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... vd aleyhine 28/10/2008 gününde verilen dilekçe ile trafik kazası nedeni ile ölümden dolayı maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 18/10/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar ... ve .... ..... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.Dava, trafik kazası nedeni ile ölümden dolayı uğranılan maddi ve manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece istemin bir bölümü kabul edilmiş; karar, davalılar tarafından temyiz olunmuştur.Davacı, davalı sürücünün kusuru ile meydana gelen trafik kazasında kızının ölümünden dolayı uğradığı maddi ve manevi zararın ödetilmesi isteminde bulunmuştur.Davalılar, kusurlu ve sorumlu olmadıklarını savunarak davanın reddini istemişlerdir.Mahkemece, davalı sürücünün %25 kusuru ile kazanın meydana geldiği benimsenerek istemin bir bölümünün ödetilmesine karar verilmiştir.Davaya konu trafik kazası, davalı ...'un iki adet römork bağlı traktörü ile köy içinden geçerek seyir ettiği sırada, davacının on iki yaşındaki kızının iki römork arasına girip, bağlantı demirine basarak seyahat etmek istemesi sırasında dengesini kaybedip düşmesi sonucu gerçekleştiği anlaşılmaktadır.Dosya arasındaki bilgi belgelerden, davalı hakkında taksirle ölüme neden olmak suçundan kamu davası açıldığı, davalının kazanın meydana gelişinde kusuru olmadığına yönelik verilen rapora itiraz üzerine ... Adli Tıp Kurumu'ndan alınan ikinci raporda gayrinizami biçimde iki römork ile seyir edip trafiği tehlikeye düşürmesinden dolayı ikinci derecede kusurlu olduğu kabul edilerek mahkumiyetine, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği görülmüştür.Dosya kapsamında görüşüne başvurulan bilirkişilerden ... Adli Tıp Kurumu'nun 03/12/2010 günlü raporunda, kazanın ölenin römorka asılması veya çarpması ile meydana geldiği, ölenin hareketinin sonuç üzerinde tam tesirli olup davalının kusuru olmadığının bildirildiği, İTÜ öğretim üyesi bilirkişi heyetinden alınan raporda ise, ülkemizde traktör arkasına çocukların asılmasının yaygın bir davranış olması nedeni davalının çocukları geçtikten sonra arkasına bakarak kontrol etmesi gerektiğinden %25 kusurlu olduğunun bildirildiği anlaşılmıştır. Şu durumda, meydana gelen trafik kazası nedeni ile yapılan ceza yargılaması ve dosyadan alınan kusur raporlarında davalının kusuru olmadığına dair iki rapor bulunduğu, davalıya kusur veren de iki rapor bulunduğu ne var ki davalıya kusur veren raporlar arasında da kusurun sebebine ilişkin çelişki olduğu anlaşıldığından, konusunda uzman trafik mühendisleri heyetinden oluşturulacak bir bilirkişi heyetinden kazanın meydana gelişinde davalının kusuru olup olmadığı, varsa kusurun nedeni hakkında yeni bir rapor alınması, önceki raporların da tartışılarak çelişkinin giderilmesinden sonra karar verilmesi gerektiğinden eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru görülmemiş, açıklanan nedenle kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalıların öteki temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 07/11/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.