Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1687 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 5064 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ : Artova Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 26/12/2012NUMARASI : 2012/124-2012/214Davacı A.. Ş.. vekili Avukat Ö.. G.. tarafından, davalı B.. Y.. aleyhine 21/09/2012 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 26/12/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.Dava, haksız eyleme dayalı maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.Davacı idare, davalının Devlet ormanı sınırları içinde kalan yerden açma yapması nedeniyle idarenin zararına sebep olduğunu belirterek, ağaçlandırma giderine hükmedilmesini istemiştir.Davalı ise, söz konusu yeri başka bir şahıstan kiraladığını, tazminat ödeyecek gücünün bulunmadığını söyleyerek, davanın reddini talep etmiştir.Mahkemece, davalı hakkındaki açılan kamu davasında, davalıya açma suçundan mahkumiyet kararı verildiği gerekçesi ile bilirkişi raporuna göre hesaplanan tazminata hükmedilmiştir.Dosya kapsamından, davalı hakkında ormandan açma yapmak suçundan cezalandırılması istemi ile kamu davası açıldığı, yargılama sonucunda davalının işgal ve faydalanma suçundan cezalandırıldığı ve kararın kesinleştiği anlaşılmıştır.Mahkemece, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davalının eyleminin, eski açma yapılan yerden işgal ve faydalanma niteliğinde olduğu, herhangi bir ağaç kesme eylemi ve tahribatın söz konusu olmadığından 6831 sayılı Orman Kanunu'nun 113. maddesi uyarınca tazminatın hesaplanmadığı, lüzum görülmesi halinde kullanılmak üzere aynı Yasa'nın 114. maddesi uyarınca ağaçlandırma giderinin hesaplandığı belirtilmiştir.Somut olayda, davalı söz konusu yeri başkasından kiralayarak kullanmaya devam etmiş, eylemi işgal ve faydalanma kapsamında kalmıştır. Bitki örtüsünün tahribine yönelik eylem davalı tarafından gerçekleştirilmemiştir. Orman Yasası’nın ağaçlandırma giderine ilişkin 114. maddesinde ise, “her türlü orman suçu ile tahrip olunan ve yakılan sahalar” için ağaçlandırma giderinden söz edilmektedir. Dava konusu ormanlık alanda ilk işgal ve faydalanma eyleminin ne şekilde gerçekleştiği tespit edilememektedir. Bu nedenle davacıdan önce tarım arazisi haline getirilerek sadece kullanmaya devam eden davacı hakkında ağaçlandırma giderine hükmedilemez. Zira, davalı tarafından maddede belirtildiği şekilde yakılan veya tahrip olunan bir orman sahası yoktur.Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı hakkında istemin tümden reddi gerekirken, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olması usul ve yasaya uygun olmadığından kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 05/02/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.