MAHKEMESİ : Aybastı Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 12/09/2013NUMARASI : 2012/14-2013/208Davacı Ö.. E.. tarafından, davalı H.. A.. aleyhine 19/01/2012 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 12/09/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.2-Davalının diğer temyiz itirazına gelince; dava haksız eyleme dayalı maddi ve manevi tazminat istemlerine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.Davacı, davalının kendisi ile F. E. isimli kadın arasında bir ilişki olduğunu S. E. isimli kişiye söylediğini ve bunu sağda solda anlatmasını istediğini, kendisinin de bunu herkese anlattığını söylerek hakkında dedikodu çıkardığını, bu olay nedeniyle eşiyle boşanma aşamasına geldiğini, ayrıca S. E. isimli kişiye arabasının camlarını kırdırdığını belirterek maddi ve manevi tazminat istemlerinde bulunmuştur.Davalı, davacının ileri sürdüğü iddiaları kabul etmeyerek davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, maddi ve manevi tazminat koşullarının oluştuğu gerekçesiyle her iki istem de kısmen kabul edilmiştir.Dosya kapsamından; Aybastı Sulh Ceza Mahkemesi'nin 2011- 123 Esas, 2011-192 Karar sayılı ilamı ile davalının davacının F.E. isimli bayan ile ilişkisi olduğu şeklindeki söylenti çıkardığı kabul edilmiş ve hakaret suçundan adli para cezası ile mahkumiyetine karar verilmiştir. Ceza mahkemesinin bu kararı tespit ettiği maddi olgular açısından hukuk hakimini bağlayıcı niteliktedir. Ancak, davacının arabasının camlarının kırılması konusunda açılmış bir ceza davası bulunmadığı gibi, söz konusu camların S. E. isimli şahıs tarafından kırıldığı dosya kapsamı ile sabittir. Şu durumda davalının davacıya ait olan arabanın camlarının kırılması nedeniyle maddi tazminat ile sorumlu tutulmuş olması doğru değildir. Mahkemece, açıklanan olgular gözetilerek davacının maddi tazminat isteminin reddi gerekirken, kısmen kabulü doğru görülmemiş ve bu yön bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) numaralı bentte gösterilen nedenle BOZULMASINA; davalının diğer temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte yazılı nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 04/12/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.