Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 16642 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 18969 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ :Asliye Hukuk MahkemesiDavacı ... vdl vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 14/11/2011 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 30/04/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. Dava, haksız fiil nedeniyle uğranılan maddi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm; davalı tarafından temyiz edilmiştir. Davacılar, davalı idare tarafından yapılan toplulaştırma çalışmaları sırasında taşınmazlarına zarar verildiği iddiasıyla tazminat isteminde bulunmuşlardır. Davalı, davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, davalı kurum tarafından toplulaştırma işlemleri yapıldığı sırada davacılara ait taşınmazlar üzerinden yol geçirilmesi ve taşınmazlara toprak yığılması suretiyle davacıların zarara uğratıldığı kabul edilerek davacıların taşınmazlarında meydana gelen maddi zarar belirlenmiş ve zararın davalı tarafından tazmin edilmesine karar verilmiştir.Davalı ... bir kamu tüzel kişisidir. Anılan tüzel kişiliğin eylem ve işlemleri kamusal nitelikte olup kamu hizmeti kavramı çerçevesindedir. İstemin ileri sürülüş ve olayın gerçekleşme biçimine göre davanın anılan davalıya yöneltilmesinin nedeni de davalı idarenin hizmet kusurundan doğan zararın ödetilmesi istemidir. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasası’nın 2/1-b maddesi gereğince bu tür istemlerin tam yargı davası olarak idari yargı yerinde açılacak davada ileri sürülmesi gerekir. Mahkemece, davalı idare yönünden uyuşmazlığın çözümünde idari yargı yerinin görevli olduğu benimsenerek yargı yolu bakımından mahkemenin görevsizliği nedeni ile dava dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekirken, işin esasının incelenmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına 30/10/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.