Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 16594 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 1846 - Esas Yıl 2014
MAHKEMESİ : Batman 3. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 12/12/2013NUMARASI : 2013/279-2013/717Davacı Ö.. K.. tarafından, davalılar N.. İ.. vd aleyhine 06/05/2013 gününde verilen dilekçe ile basın yolu ile kişilik haklarına saldırı nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 12/12/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.Dava, basın yoluyla kişilik haklarına saldırıdan dolayı uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm; davalılar tarafından temyiz edilmiştir. Dava konusu yazıların, 10/03/2013 ve 07/04/2013 tarihlerinde "Sansürü Kim Uyguluyor" ve "Açıklamalar Gerçeği Yansıtmıyor" başlıkları ile "www.batmangazetesicom" isimli internet sitesinde yayınlandığı görülmüştür. Dava konusu yazıda; Batman Valiliği Basın Halkla İlişkiler Müdürlüğünün önceki uygulamaları ile davacının dönemindeki uygulamalar karşılaştırılarak, davacının döneminde valilik tarafından yerel basına gönderilen basın bültenlerinin gönderilmesine son verildiği, yapılan her habere açıklama gönderildiği, davacının bir siyasetçi gibi uygulamalar yaptığı yönünde eleştiriler ve çeşitli yorumlar yapıldığı anlaşılmaktadır. Basın özgürlüğünün kapsamı, demokrasi ile yakın ilişkisinin sonucu olarak, bir dereceye kadar abartıya ve hatta kışkırtmaya izin verecek şekilde geniş yorumlanmalıdır. Kamuya mal olmuş kişilerle karşılaştırıldığında özel kişilere yönelik eleştirilerin sınırları daha dardır. Diğer yandan davacı bürokrat olarak eleştiri ağır dahi olsa eleştirilere olağandan daha fazla katlanabilmelidir. Yazının içeriğinden yazılanların ifade özgürlüğü kapsamında kaldığı anlaşılmıştır. Mahkemece açıklanan olgular gözetilerek, istemin tümden reddi gerekirken yerinde olmayan yazılı gerekçe ile davalıların manevi tazminat ile sorumlu tutulmuş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden, kararın bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda belirtilen nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 04/12/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.