MAHKEMESİ : İslahiye Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 15/05/2013NUMARASI : 2011/518-2013/242Davacı E.. Y.. vekili Avukat İ. Ö. tarafından, davalı A.. D.. aleyhine 13/09/2011 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 15/05/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1)Dava, resmi nikah olmaksızın yapılan evlilik sonrası gerçekleşen ayrılığa ve haksız fiile dayalı maddi ve manevi tazminat, nafaka ile ziynet eşyası alacağı istemine ilişkindir. Mahkemece; nafaka isteminin reddine maddi ve manevi tazminat ile ziynet eşyası alacağının kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.Davacı, davalı ile düğün yaparak birlikte yaşamaya başladığını, davalının kendisine resmi nikah yapacağını söylediğini ancak yapmadığını, yedi yıldır birlikte yaşadıklarını, bu birliktelikten 3 çocuklarının olduğunu, davalının kendisi ve çocuklarını babasının evine bıraktığını, geçimlerine yardım etmediğini, ileri sürerek nafaka, maddi ve manevi tazminat ile ziynet eşyası alacağı isteminde bulunmuştur.Davalı, davacı ile resim nikah kıymak istediğini, davacının kabul etmediğini, çocuklarını tanıma senedi ile tanıdığını, ailesinin ziyaret etmek için evden ayrıldığını ve geri dönmediğini, hem babasının hem de kendisinin getirmek için gittiğini ancak davacının eve dönmediğini, davacının kendi rızası ve davranışları ile mevcut durumu oluşturduğunu, davanın tümden reddini savunmuştur.Yerel mahkemece, davalının resmi nikah yapmadığı, bu durumun eşler arasında geçimsizliğe ve fiili ayrılığa dönüştüğü gerekçesiyle davalı kusurlu kabul edilerek maddi ve manevi tazminat ile ziynet eşyası alacağı isteminin kısmen kabulüne karar verilmiştir.Somut olayda; davacı E.. Y.. 30/11/1988, davalı A.. D..'de 06/03/1979 doğumludur. Davalı A.. D..'ın davacı E.. Y..'dan doğma çocukları T. A. A. ve C. E.'yi tanıma senedi ile tanığı anlaşılmaktadır.Taraflar arasında Medeni Kanun anlamında gerçekleşen ve geçerlilik taşıyan bir evlilik yoktur. Bu nedenle taraflar arasındaki ilişkinin aile hukuku prensiplerine göre değil, borçlar hukuku kurallarına, özellikle de haksız fiile ilişkin hükümlere göre değerlendirilmesi gerekir.Dosya kapsamı, davacı ile davalının rıza ile birlikte yaşamaya başladıkları, birlikte yaşamaya başlarken resmi nikah yapmadıkları, resmi nikah olmadan uzun süre birlikte yaşadıkları, bu birliktelikten üç çocuklarının olduğu anlaşılmaktadır. Ayrıca dosya kapsamında bulunan delillerden davalının maddi ve manevi tazminat ile sorumlu tutulmasını gerektirecek başkaca bir eylemi de ispatlanamamıştır. Şu durumda düğün yapıp gayrı resmi birlikteliğe rıza gösteren reşit kişi bunun sonuçlarına katlanmalıdır. Bu nedenlerle maddi ve manevi tazminat isteminin reddine karar verilmesi gerekirken yerinde olmayan kabul ve yazılı gerekçe ile maddi ve manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verilmesi doğru değildir. Karar bu nedenle bozulmalıdır.2)Davacı, düğünde takılan ziynet eşyalarının davalı tarafından alındığını iddia ederek ziynet eşyalarının bedelini de istemiştir.Altın ve ziynet eşyaları kolay saklanan, taşınabilen ve götürülebilen nitelikte eşyalardandır. Hayatın olağan akışına göre bu tür eşyaların kadının üzerinde olması ve evden ayırılırken de yanında götürmüş olması esastır. Bu durumun aksi davacı tarafından ıspatlanmalıdır.Dosya kapsamında bulunan delil ve beyanlardan davacının kendi rızası ile evden ayrıldığı, ailesini ziyaret için gittiği ancak geri dönmediği anlaşılmaktadır. Davalının davacının ziynet eşyalarının alındığı ıspatlanamamıştır. Bu isteğin de reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru bulunmadığından kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (1 ve 2) nolu bentlerde gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre öteki temyiz itirazlarının şimdiden incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 04/12/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.