MAHKEMESİ : Silopi Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 18/09/2013NUMARASI : 2012/159-2013/367Davacı C.. A.. vekili Avukat H. K. tarafından, davalılar Gümrük ve Ticaret Bakanlığı İpekyolu Gümrük ve Ticaret Bölge Müdürlüğü Habur Gümrük Müdürlüğü vd aleyhine 15/05/2012 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 18/09/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ve davalı Gümrük ve Ticaret Bakanlığı İpekyolu Gümrük ve Ticaret Bölge Müdürlüğü Habur Gümrük Müdürlüğü vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.2-Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;Dava, haksız el koyma nedenine dayalı maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece istem kısmen kabul edilmiş; hüküm, taraflar vekillerince temyiz edilmiştir.Davacı, kendisine ait ... plaka sayılı aracın kaçakçılıkta kullanılması sebebiyle el konularak Habur Gümrük Müdürlüğü sundurma sahasında muhafaza altına alındığını, Silopi 1.Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2006/874 Esas, 2008/47 Karar nolu dosyasında yargılamanın sona erdiğini ve hükmün açıklanmasının geri bırakıldığını ancak arabayı geri almaya hak kazandığını, aracını almaya gittiğinde aracın kullanılamaz halde olduğunu gördüğünü beyanla, araçta oluşan zarar ve mahrum kaldığı karın işlemiş faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.Davalı, tazminatın koşulları oluşmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.Yerel mahkemece, açılan davanın davalı Hazine yönünden husumet yokluğundan reddine, ihbar olunan Habur Gümrük Müdürlüğü yönünden ise kısmen kabulü ile 7.530,00 TL tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı Habur Gümrük Müdürlüğü'nden alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.Dosya kapsamından; davaya konu aracın sürekli olarak kaçakçılık suçunda kullanıldığı anlaşılmaktadır, resmi merciler tarafından tespit edilebildiği kadarıyla araca ilk olarak Silopi Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2002/342 Esas ve 2003/423 Karar sayılı dosyası üzerinden kaçakçılık suçunda kullanıldığı iddiası ile el konulmuş mahkemenin 30/05/2002 tarihli kararına istinaden 31/05/2002 tarihinde 2.000,00 TL teminat karşılığı iade edilmiş, tam ve sağlam olarak teslim edildiğine dair belge tanzim edilmiştir. Ardından aynı araca Silopi Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2003/40-2003/61 sayılı dosyası üzerinden 31/01/2003 tarihinde motorin ve tarım ilacı kaçakçılığında kullanıldığı gerekçesiyle el konulmuş ve teminat karşılığı 07/02/2003 tarihinde iade edilmiştir. Son olarak, araca 30/09/2005 tarihinde motorin kaçakçılığında kullanıldığı iddiasıyla resmi mercilerce el konulmuş, Silopi Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2006/757 Esas ve 2007/640 Karar sayılı dosyasında teminat karşılığı iadeye dair müteferrik karar verilmiş, ancak teminat yatırılmadığı için araç malike iade edilememiş, sonuç olarak mahkemece sanık hakkında delil yetersizliğinden beraat ve aracın müsaderesine yer olmadığına dair karar verilmiş ve karar Yargıtay 7. Ceza Dairesi'nce onanarak 27/12/2011 tarihinde kesinleşmiştir. Araç maliki olan davacının tüm bu süreçten aracının defalarca kaçakçılık kuşkusu uyandıran ve evrak eksiği olan işlerde kullanıldığından haberdar olmaması hayatın olağan akışına uygun değildir. Bu durum değerlendirildiğinde, zararın oluşmasında davacının müterafik (bölüşük) kusuru bulunduğu açıktır. Bu durumda, hükmedilecek tazminat miktarından BK. 42, 43 ve 44 maddeleri gereğince uygun miktarda indirim yapılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, davacının tüm, davalının diğer temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte açıklanan nedenlerle reddine 01/12/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.