Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 16023 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 16666 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi Davacı ...'nı temsilen ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 25/03/2010 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 29/12/2011 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ve davalı vasisi tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.Dava, rücuen tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalı vasisi tarafından temyiz edilmiştir.Davacı vekili, davalının ...nda uzman çavuş olarak görevli iken 25/06/2005 tarihinde nöbet bitiminde Uzman çavuş ...'ı ateş ederek öldürdüğünü, davalı ...'ın haksız eylemi nedeniyle mağdur ... ailesine tazminat ödemek zorunda kalındığını ve bu ödeme nedeniyle Hazinenin zarara uğradığını belirterek rücuen tazminat istemli eldeki davayı açmıştır.Davalı vasisi, olay tarihinden önce ağabeyi ...'ın psikolojik tedavi gördüğünün doktor raporu ile tespit edilmiş olup buna rağmen idare tarafından yine silahlı bir şekilde nöbete gönderildiğini, abisinin suç ehliyetinin bulunmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, hesaplanan tazminattan 818 say??lı BK'nun 54/1. maddesi hükmünce indirim yapılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Dosya içerisindeki belgelerden davalı ...'ın Hv. P. Uzm. Çvş olarak ...nda görevli iken 25/06/2005 tarihinde saat 07:30 - 19:30 saatleri arasında vardiya nöbetini tuttuktan sonra doldur boşalt istasyonuna geldiklerinde istasyondan önce Uzm. Çvş. ...'ın ayrıldığı, davalının ise arkadan çıkıp bir anda silahını ...'a yönelterek ateş etmesi sonucu ...'ın kaldırıldığı hastanede aynı gün vefat ettiği, yapılan soruşturma sonucu davalı hakkında "kasten adam öldürmek suçundan" ... Ağır Ceza Mahkemesi'nin 2005/316 Esaslı dosyası ile dava açıldığı, ancak davalının ...nun 25/01/2007 tarih 2007/11 Karar sayılı raporunda şizofreni denilen akıl hastası olduğu tespit edilerek mahkemece 5237 sayılı TCK'nın 32/1. maddesi gereğince sanığa ceza verilmesine yer olmadığına karar verildiği görülmüştür. Davalı ...'ın olaydan önce anksiyete bozukluğu tanısı ile ... Askeri Hastanesinde 03/03/2005 ile 16/03/2005 tarihleri arasında yatarak tedavi gördüğü ve bu yönde doktor raporu bulunduğu anlaşılmaktadır. 818 sayılı Borçlar Kanunu'nun 54. maddesinde hakkaniyet iktiza ediyorsa hakim, temyiz kudretini haiz olmayan kimseyi ika ettiği zararın tamamen yahut kısmen tazminine mahkum eder denilmektedir. Davacı idarenin davalının psikolojik rahatsızlığı olduğunu bilmesine rağmen silah vererek çalışmasına müsade ettiği ve bu nedenle olayda ağır kusuru bulunduğu açıktır. Hiç kimse kendi kusurundan yararlanamaz ilkesi hukukun genel bir ilkesidir. O halde Borçlar Yasasının 54. maddesindeki hakkaniyet ilkesi düşünülmeden mahkemenin davayı kısmen kabul etmesi ve reddetmemesi benimseme biçimi yönünden usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacının temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve temyiz eden davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 08/10/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.