MAHKEMESİ :Asliye Hukuk MahkemesiDavacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... vd. aleyhine 27/04/2010 gününde verilen dilekçe ile basın yoluyla hakaret nedeni ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 09/04/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. Dava, basın yoluyla kişilik haklarına saldırıdan dolayı uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece istemin bir bölümü kabul edilmiş; karar, davalılar tarafından temyiz edilmiştir.Davacı, davalıların sahibi ve yazarı olduğu ... adlı gazete ve ... adlı internet sitesinde 08/12/2009 - 09/12/2009 - 10/12/2009 - 11/12/2009 - 13/12/2009 - 14/12/2009 - 15/12/2009 - 16/12/2009 - 17/12/2009 - 18/12/2009 günlü haber, yorum ve internet haberleri nedeni ile davalılardan toplamda 24.000,00 TL manevi tazminatın müştereken ve müteselsilen ödetilmesi isteminde bulunmuştur.Davalılar, davanın reddi gerektiğini savunmuşlardır.Mahkemece, davacının, haberlere getirilen yorumlardan dolayı manevi tazminat istemi yerinde olmadığından bu bölümün reddine 08/12/2009 - 10/12/2009 - 13/12/2009 - 15/12/2009 günlü haberlerin ise davacıyı hedef alarak şahsına ve ailesine karşı hakaretlerle dolu olduğundan davacının kişilik haklarına saldırıda bulunulduğu kabul olunarak her bir yayın için 2.000,00 TL manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmiştir. 1982 Anayasasının 141/3. maddesi uyarınca bütün mahkemelerin her türlü kararları gerekçeli olmak zorundadır. 6100 Sayılı HMK 297. maddesi uyarınca hükmün “Tarafların iddia ve savunmalarının özetini, anlaştıkları ve anlaşamadıkları hususları, çekişmeli vakıalar hakkında toplanan delilleri, delillerin tartışılması ve değerlendirilmesini, sabit görülen vakıalarla bunlardan çıkarılan sonuç ve hukuki sebepleri” göstermesi gerekir. Şu durumda, mahkemece, istemin kabul edildiği yayınlar yönünden davacının kişilik haklarına saldırı niteliğinde bulunan ifadelerin hangi kısımları olduğunun karar gerekçesinde gösterilmesi gerekirken, yayınların hangi bölümlerinin davacının kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği gerekçelendirilmeden hüküm kurulmuş bulunması isabetli olmamış, kararın gösterilen nedenle bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalıların öteki temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 03/10/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.