MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi Davacı ... tarafından, davalılar ... vdl. aleyhine 22/10/2010 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın davalılar ... ve ... yönünden reddine, davalı ... yönünden ise kısmen kabulüne dair verilen 29/05/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı ve davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.Dava, kişilik haklarına saldırı nedeniyle uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davalılardan ... yönünden istemin kısmen kabulüne, diğer davalılar yönünden davanın reddine karar verilmiş; karar, taraflarca temyiz edilmiştir.Taraflar arasında yapılan yargılamanın son oturumunda hüküm olarak (Davacı tarafından davalı ... aleyhine açılan manevi tazminat davasının kısmen kabulü ile; takdiren 1.00 TL manevi tazminatın davalı ...'dan alınarak davacıya verilmesine) karar verilmişken daha sonra yazılan gerekçeli kararın hüküm fıkrasında (Davacı tarafından davalı ... aleyhine açılan manevi tazminat davasının kısmen kabulü ile; takdiren 1.000 TL manevi tazminatın davalı ...'dan alınarak davacıya verilmesine) karar verilmiş ve böylece kısa kararla gerekçeli karar arasında açık bir çelişki ortaya çıkmıştır.Böyle bir durumun bozma nedeni oluşturacağına ve bozmadan sonra mahkemenin önceki kısa kararla bağlı olmaksızın çelişkiyi giderme koşuluyla vicdani kanaatine göre karar verebileceğine, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulu’nca 10/04/1992 gün ve 7/4 sayıyla karar verilmiştir. Şu halde, karar belirtilen nedenle bozulmalıdır.SONUÇ: Temyiz edilen kararın açıklanan nedenle taraflar yararına BOZULMASINA, bozma biçimine göre tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına ve temyiz eden taraflardan peşin alınan harçların istekleri halinde geri verilmesine 01/10/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.