Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 15423 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 10460 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : Eskişehir 4. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 08/05/2014NUMARASI : 2011/282-2014/250Davacı-karşı davalılar H.. T.. vekili Avukat Z.. B.. G.. A.. tarafından, davalı-karşı davacı C.. K.. aleyhine 29/09/2011 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; asıl ve karşı davaların kısmen kabulüne dair verilen 08/05/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi taraflar vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacı-karşı davalılar H.. T.. ve A.. T..'nun tüm, davalı-karşı davacı C.. K..'ın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.2-Davalı-karşı davacı C.. K..'ın diğer temyiz itirazına gelince;Asıl dava, kasten yaralama nedeniyle, karşı dava ise konut dokunulmazlığını ihlal ile eş ve çocuğunun darp edilmesi nedenleriyle uğranılan manevi zararların ödetilmesi istemlerine ilişkindir. Mahkemece, istemlerin kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.Borçlar Yasası'nın 47. maddesi gereğince yargıcın, özel durumları göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği para tutarı adalete uygun olmalıdır. Takdir edilecek bu tutar, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir işlevi (fonksiyonu) olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi malvarlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek tutar, var olan durumda elde edilmek istenilen doyum (tatmin) duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 gün ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı'nın gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel durum ve koşullar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden yargıç, bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde nesnel (objektif) ölçülere göre uygun (isabetli) bir biçimde göstermelidir.Olay tarihi, davacı-karşı davalı H.. T..'nun yaralanma derecesi, dava konusu olayın meydana geliş şekli, tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile yukarıda açıklanan ilkeler gözetildiğinde, asıl davada davacı-karşı davalılar H.. T.. ve A.. T.. yararına hüküm altına alınan manevi tazminat miktarları fazladır. Daha alt düzeyde uygun bir manevi tazminata karar verilmesi gerekirken yazılı biçimde karar verilmiş olması doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) no'lu bentte gösterilen nedenle davalı-karşı davacı C.. K.. yararına BOZULMASINA; davacı-karşı davalılar H.. T.. ve A.. T..'nun tüm, davalı-karşı davacı C.. K..'ın diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine ve davalı-karşı davacıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 17/11/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.