Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 14963 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 10847 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : İstanbul 5. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 25/04/2013NUMARASI : 2010/163-2013/153Davacı K.. K.. vekili Avukat tarafından, davalılar Z.. Ö.. vd. aleyhine 21/04/2010 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat ve hukuka aykırılığın tespiti istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; mahkemenin görevsizliğine dair verilen 25/04/2013 günlü kararın Yargıtay’ca duruşmalı olarak incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne ve işin niteliğine göre duruşma isteminin reddine karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.Dava, Cumhuriyet Savcısı olan davalıların hukuki sorumluluğu nedeniyle manevi tazminat ve hukuka aykırılığın tespiti istemlerine ilişkindir. Mahkemece, 6110 sayılı Yasa hükümleri uyarınca Yargıtay ilgili Hukuk Dairesinin görevli olduğundan bahisle görevsizlik kararı verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.Karar tarihinden sonra, 21/02/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6526 sayılı Yasa'nın 19. maddesi ile 2802 sayılı Hakimler ve Savcılar Kanunu'nun 93/A maddesi yürürlükten kaldırılmış, 6545 sayılı Yasa'nın 70. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun "koruma tedbirleri nedeni ile tazminat" konusunu düzenleyen 141. maddesine eklenen 3. fıkrayla, "Birinci fıkrada yazan hâller (usule aykırı soruşturma ve kovuşturma işlemleri) dışında, suç soruşturması veya kovuşturması sırasında kişisel kusur, haksız fiil veya diğer sorumluluk hâlleri de dâhil olmak üzere hâkimler ve Cumhuriyet savcılarının verdikleri kararlar veya yaptıkları işlemler nedeniyle tazminat davaları ancak Devlet aleyhine açılabilir." düzenlemesi getirilmiş, bu şekilde anılan Yasa’nın "koruma tedbirleri nedeni ile tazminat" istemleri hakkında görevli ve yetkili mahkemeyi belirleyen 142/2. maddesinin "Ceza Hakimleri ile Cumhuriyet Savcılarının" hukuki sorumluluğu nedeniyle açılacak tazminat davalarında da geçerli olduğu benimsenmiştir. Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 142/2. maddesi ise; "istem zarara uğrayanın oturduğu yer Ağır Ceza Mahkemesinde ve eğer o yer Ağır Ceza Mahkemesi tazminat konusu işlemle ilişkili ise ve aynı yerde başka Ağır Ceza Dairesi yoksa en yakın yer Ağır Ceza Mahkemesinde karara bağlanır." şeklinde düzenlenmiştir.Görev sorunu kamu düzenine ilişkin olup açıkça veya hiç ileri sürülmese bile yargılamanın her aşamasında mahkemelerce kendiliğinden gözetilir. (HMK m.115/1)Şu halde, karar tarihinden sonra yapılan yasal değişikler dikkate alındığında, Cumhuriyet Savcısı olarak görev yapan davalılar ile Maliye Hazinesi hakkında açılan eldeki davanın görüm ve çözüm yerinin davacının yerleşim yeri Ağır Ceza Mahkemesi olduğundan kararın bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 10/11/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.