MAHKEMESİ : Yüksekova Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 15/05/2013NUMARASI : 2012/383-2013/244Davacı S.. A.. vekili Avukat tarafından, davalı M.. H.. aleyhine 30/05/2012 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 16/05/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.Dava, haksız el koyma nedenine dayalı tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece istem kısmen kabul edilmiş, hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Davacı, kendisine ait küçükbaş hayvanlara kaçakçılık iddiası ile kolluk güçlerince el konulduğunu ve yapılan ceza yargılaması sonucunda üzerine atılı suçtan beraatine ve yedieminde bulunan hayvanların kendisine iadesine karar verildiğini, buna rağmen iadenin gerçekleşmediğini ileri sürerek, bu süreçte mahrum kalınan kazancın davalıdan tazminini talep etmiştir.Davalı ise yediemine teslim edilen hayvanların iade edilmemesinde kusurları bulunmadığını, yedieminin malları iade etmediğini savunarak davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, bilirkişi raporu esas alınarak kısmen kabul kararı verilmiştir. Davaya konu olayda; davacıya ait 497 adet küçükbaş hayvana kaçak oldukları iddiası ile 16/08/2000 tarihinde kolluk güçlerince el konulmuş ve yediemin olarak dava dışı Ş.. A..’a teslim edilmiştir. Bu durumda mahkeme, ceza mahkemesince iade kararının kesinleşmesi ile birlikte Esendere Gümrük Müdürlüğüne yazı yazılması da gözönüne alınarak ve yazı akıbeti ile birlikte el konulan hayvanların sahibine fiilen teslim edilip edilmediği, teslim konusunda davacıların müracaatı bulunup bulunmadığı hususları yediemin beyanı da alınarak etraflıca araştırılmalıdır. Söz konusu hayvanlar davacıya teslim edilmemiş ise, hayvanların el koyma tarihindeki değerleri ceza dosyası keşif zaptı da dikkate alınarak belirlenmeli ve davacının zararı hesaplanmalıdır. Öte yandan davacının denetim sırasında el konulan hayvanlara ait menşe şehadetnamesini ibraz edememesi ceza mahkemesi kararının 11/07/2006 tarih tarihinde kesinleşmesine rağmen aradan uzunca bir zaman geçtikten sonra 30/05/2012 tarihinde eldeki bu davayı açması gibi davacı kusurları birlikte değerlendirildiğinde zararın artmasında müterafik (bölüşük) kusuru bulunduğu açıktır. Bu durumda, hükmedilecek tazminat miktarından BK. 42, 43 ve 44 maddeleri gereğince uygun miktarda indirim yapılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA. Bozma nedenine göre, davalının diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına 10/11/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.