MAHKEMESİ : Yüksekova Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 03/05/2013NUMARASI : 2011/460-2013/195 Davacı A.. V.. tarafından, davalılar Maliye Hazinesi vd. aleyhine 21/11/2011 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 03/05/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi taraflar vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.Dava, haksız el koyma nedenine dayalı tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece istem kısmen kabul edilmiş, hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.Davacı, kendisine ait küçükbaş hayvanlara kaçakçılık iddiası ile kolluk güçlerince el konulduğunu ve yapılan ceza yargılaması sonucunda üzerine atılı suçtan beraatine ve yedieminde bulunan hayvanların kendisine iadesine karar verildiğini, buna rağmen iadenin gerçekleşmediğini ileri sürerek, bu süreçte mahrum kalınan kazancın davalılardan tazminini talep etmişlerdir.Davalılar ise yediemine teslim edilen hayvanların iade edilmemesinde kusurları bulunmadığını, yedieminin malları iade etmediğini savunarak davanın reddini savunmuşlardır.Mahkemece bilirkişi raporu esas alınarak kısmen kabul kararı verilmiştir. Davaya konu olayda; davacıya ait 285 adet küçükbaş hayvana kaçak oldukları iddiası ile 06/09/2000 tarihinde kolluk güçlerince el konulmuş ve yediemin olarak dava dışı S.. İ..’ye teslim edilmiştir. Ceza dosyanın incelenmesinde; yedieminin hayvanlara bakmakta zorlandığını ve kendisinden alınmasını talep ettiği anlaşılmaktadır . Bu durumda mahkemece, el konulan hayvanların sahibine fiilen teslim edilip edilmediği, teslim konusunda davacıların müracaatı bulunup bulunmadığı hususları yediemin beyanı da alınarak etraflıca araştırılmalıdır. Hayvanların davacıya iade edilmediği anlaşıldığı takdirde, ceza dosyası keşif zaptı da dikkate alınarak hayvanların el koyma tarihindeki değerleri belirlenmeli ve davacının zararı hesaplanmalıdır. Öte yandan, davacının denetim sırasında el konulan hayvanlara ait menşe şehadetnamesini ibraz edememesi, ceza mahkemesi kararının 23/09/2002 tarihinde kesinleşmesine rağmen aradan uzunca bir zaman geçtikten sonra 21/11/2011 tarihinde eldeki bu davayı açması gibi davacı kusurları birlikte değerlendirildiğinde zararın artmasında müterafik (bölüşük) kusuru bulunduğu açıktır. Bu durumda, hükmedilecek tazminat miktarından BK. 42, 43 ve 44 maddeleri gereğince uygun miktarda indirim yapılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle davalılar yararına BOZULMASINA. Bozma nedenine göre, tarafların diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına10/11/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.