MAHKEMESİ : İslahiye Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 29/04/2014NUMARASI : 2013/237-2014/242Davacı İçişleri Bakanlığı vekili Avukat tarafından, davalılar R.. Ö.. vdl aleyhine 18/08/2005 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davalılardan R.. Ö.. hakkında açılan davanın reddine, diğer davalılar hakkında açılan davanın kabulüne dair verilen 29/04/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından ve adli yardım talepli olarak da davalılardan Y.. B.. tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki belgeler incelenerek gereği görüşüldü.6100 sayılı HMK madde 334 de “(1) kendisi ve ailesinin geçimini önemli ölçüde zor duruma düşürmeksizin, gereken yargılama veya takip giderlerini kısmen veya tamamen ödeme gücünden yoksun olan kimseler, iddia ve savunmalarında, geçici hukuki korunma taleplerinde ve icra takibinde, taleplerinin açıkça dayanaktan yoksun olmaması kaydıyla adli yardımdan yararlanabilirler. (2) Kamuya yararlı dernek ve vakıflar, iddia ve savunmalarında haklı göründükleri ve mali açıdan zor duruma düşmeden gerekli giderleri kısmen veya tamamen ödeyemeyecek durumda oldukları takdirde adli yardımdan yararlanabilirler. (3) Yabancıların adli yardımdan yararlanabilmeleri ayrıca karşılıklılık şartına bağlıdır.” hükmü getirilmiştir. Aynı kanun madde 336 da ise “(2) Talepte bulunan kişi, iddiasının özeti ile birlikte, iddiasını dayandıracağı delilleri ve yargılama giderlerini karşılayabilecek durumda olmadığını gösteren mali durumuna ilişkin belgeleri mahkemeye sunmak zorundadır. (3) Kanun yollarına başvuru sırasında adli yardım talebi bölge adliye mahkemesine veya Yargıtaya yapılır. (4) Adli yardım talebine ilişkin evrak, her türlü harç ve vergiden muaftır.” şeklinde düzenleme yapılmıştır.Dosyadaki bilgi ve belgelerden, davalı Y.. B..'ün yukarıda belirtilen kanun hükmünün öngördüğü şartları taşıdığı anlaşıldığından, adli yardım talebinin ve temyiz dilekçelerinin kabulüyle; işin esasının incelenmesine geçildi.1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının, davalılardan R.. Ö.. hakkında verilen karara yönelik temyizi reddedilmelidir.2-Davacının diğer davalılara yönelik ve davalılardan Y.. B..'ün temyiz itirazlarına gelince: dava rücuen tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davalılardan R.. Ö.. hakkında açılan davanın reddine, diğer davalılar hakkında açılan davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm davacı ve davalılardan Y.. B.. tarafından temyiz edilmiştir.Davalılardan N.. Ç.. ve Y.. B.. hakkında daha önce verilen karar kesinleştiğinden, mahkemece bu davalılar hakkında önceden verilen kararın kesinleşmesi nedeniyle yeniden karar verilmesine yer olmadığına hükmedilmesi gerekirken, anılan davalılar aleyhine tekrar hüküm kurulması doğru görülmemiş, hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle taraflar yararına BOZULMASINA; davacının davalılardan R.. Ö..'e yönelik temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine 05/11/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.