MAHKEMESİ : Gaziantep 5. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 19/02/2015NUMARASI : 2014/549-2015/132Davacı G.. B.. vekili Avukat A.. S.. tarafından, davalı M.. K.. aleyhine 14/04/2014 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın hukuki yarar yokluğu nedeni ile reddine dair verilen 19/02/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. Dava, müsaderesine karar verilen aracın elden çıkarılmış olması nedeniyle bedelinin tazmini istemine ilişkindir. Mahkemece, hukuki yarar yokluğu nedeniyle davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.Davacı dava dilekçesinde, G.. M.. 2007/21 E. sayılı dosyasındaki kesinleşmiş karar ile davalı M.. K..'a teslim edilen.. plakalı sayılı aracın müsaderesine karar verildiğini, karar gereğince tasfiye işlemlerini yapmak için davalıya tebligat yapıldığını ancak davalının aracı satığını bildirdiğini belirterek müsaderenin gerçekleşmemesi sebebiyle oluşan zararın tazminine karar verilmesini istemiştir.Mahkemece, müsadere kararı sonucu mülkiyetin kamuya geçtiği, müsadere kararının yerine getirilmesi işleminin bu konudaki yasal düzenlemeler gereğince yapılması gerektiği, dolayısıyla hukuki yarar bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.Dosyadaki belgeler incelendiğinde; davalı hakkında yapılan ceza yargılaması neticesinde, davalının kaçak viski taşımaktan mahkumiyetine, ayrıca suçun işlenmesinde kullanılan .. plakalı aracın da 5237 sayılı T.. 54. maddesi gereğince müsaderesine karar verildiği, bu kararın temyizde onanarak kesinleştiği; davacı tarafından davalıya söz konusu aracı kendilerine teslim etmesi hususunda tebligat yapıldığı, davalının aracın 11/09/2012 tarihinde satıldığını belirtmesi ve istenen araç bedelini davacıya vermemesi üzerine iş bu davanın açıldığı anlaşılmıştır.Suçta kullanılan eşyaların müsaderesine ilişkin 5237 sayılı T.. K.. 54. maddesinin ilk fıkrası “İyiniyetli üçüncü kişilere ait olmamak koşuluyla, kasıtlı bir suçun işlenmesinde kullanılan veya suçun işlenmesine tahsis edilen ya da suçtan meydana gelen eşyanın müsaderesine hükmolunur...” şeklinde olup; aynı maddenin ikinci fıkrasında ise “Birinci fıkra kapsamına giren eşyanın, ortadan kaldırılması, elden çıkarılması, tüketilmesi veya müsaderesinin başka bir surette imkânsız kılınması hâlinde; bu eşyanın değeri kadar para tutarının müsaderesine karar verilir.” hükmü öngörülmüştür.Yine E.. 41 (TBK 49) maddesine göre "Kusurlu ve hukuka aykırı bir fiille başkasına zarar veren, bu zararı gidermekle yükümlüdür." düzenlemesi bulunmaktadır.Somut olayda ise, davalı müsadere kararı ile devlet mülkiyetine geçen suça konu aracı 3. kişiye satarak, yedieminlik görevini ihlal etmek suretiyle hazineye zarar vermiştir. Müsadereye ilişkin kararın infazı için davalıya bahse konu aracı teslim etmesi hususunda tebligat yapılmış, fakat davalı tarafından aracın 3. şahsa 11/09/2012 tarihinde satıldığı belirtilmiştir. Şu durumda; davaya konu aracın müsaderesinin infazına imkan kalmamış olduğundan, davacının aracın bedelinin tazminine ilişkin dava açmada hukuki yararı bulunmaktadır. Bu nedenle işin esası incelenerek varılacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, hukuki yarar bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş olması doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA 07/12/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.