MAHKEMESİ : Gaziosmanpaşa 3. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 01/07/2014NUMARASI : 2012/116-2014/260Davacılar H.. E.. ve diğeri vekili Avukat H..E.. tarafından, davalılar E.. Ş.. ve diğeri aleyhine 04/07/2012 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın davalı E.. Ş.. yönünden reddine, diğer davalı yönünden kısmen kabulüne dair verilen 01/07/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili ve davalı Z.. Ö.. vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. Dava, haksız fiil nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davalı E..Ş.. yönünden davanın reddine, davalı Z.. Ö.. yönünden davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm davacılar ve davalı Z.. Ö.. tarafından temyiz edilmiştir.Davacılar, evlerinin önündeki bahçeye diktikleri süs ve bahçe bitkilerinin köklerinden kesilip atılması nedeniyle yapılan soruşturma esnasında dava dışı H.. G.. tanıklığı nedeniyle davalıların gıyaplarında, tanık H.. G.. huzurunda tanıklık yapmamasını söyleyerek kendilerine hakaret ettikleri iddiasıyla manevi tazminat isteminde bulunmuşlardır.Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.Mahkemece, Davalılardan Z.. Ö.. davacılara “.. ” demek suretiyle hakaret ettiği , diğer davalının hakaret ettiğinin ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Dosya içeriğinden; Davalı E..Ş.. davalı Z.. Ö.. kızı olduğu, davacıların ise karı-koca olup tarafların aynı sitede komşu oldukları, davalı Z..Ö.. aynı zamanda sitede yöneticilik yaptığı, davacıların site yönetiminin kararları ile ilgili açtığı iptal davalarının bulunduğu, tanık H.. G.. katılan, davalılardan E..Ş.. sanık olduğu hakaret ve tehdit suçundan açılan ve beraatle sonuçlanan ceza davası olduğu, yine katılanların davacılar, sanıkların ise davalılardan Z.. Ö.. ve diğerleri olduğu, davacıların sitenin ortak alanı olan ancak fiilen kullandıkları alana dikilen bitkilerin yönetim tarafından sökülmesi olayı nedeniyle mala zarar verme suçundan yapılan yargılama sonucunda bitkilerin bulunduğu alanın ortak alan olup delil yetersizliğinden beraatle sonuçlandığı, bu dosyada tanıklardan birinin de H.. G.. olduğu H.. bu dosyada davacılara hakarete ilişkin bir beyanının olmadığı anlaşılmaktadır. Tüm bu hususlar birlikte değerlendirildiğinde, beyanı hükme esas alınan tanık H.. G.. ile davalılardan özellikle E..Ş.. arasında ceza davası olduğu, öncesinde de çeşitli anlaşmazlıklar olduğu dolayısıyla tek başına bu tanık beyanının tazminata karar verilmesinde yeterli olmadığı anlaşıldığından davanın tümden reddine karar verilmesi gerekirken, mahkemece yanılgılı değerlendirme ile davalı Z.. Ö.. bir miktar tazminatla sorumlu tutulması doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.SONUÇ : Temyiz olunan kararının yukarıda gösterilen nedenlerle davalı Z.. Ö.. yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacıların tüm, davalı Z.. Ö..diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve temyiz eden davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 01/12/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.