MAHKEMESİ : Karşıyaka 1. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 27/12/2012NUMARASI : 2011/290-2012/465Davacı M.. Ö.. vekili Avukat İ. M..A..tarafından, davalı H.. A.. aleyhine 25/07/2011 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 27/12/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. Dava haksız eyleme dayalı maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece istemin reddine karar verilmiş, hüküm; davacı tarafından temyiz edilmiştir.Davacı, pazarcılık yaptığını ve Menemen'de bu iş için kullandığı bir deposunun bulunduğunu, 10/05/2008 tarihinde deposundan 30 ton soğanın çalındığını, davalının ceza mahkemesinde görülen davada bu soğanlarla ilgili olarak hırsızlık konusu eşyayı bilerek satın alma suçundan mahkum olduğunu ileri sürerek maddi tazminat isteminde bulunmuştur.Davalı, soğanları pazarda satış yaptığı bir esnada aldığını, soğanların faturalı olup olmadığını araştırma imkanının o an için bulunmadığını, soğanı satın aldığı kişi hakkında mahkumiyet kararı bulunmadığını, davacıyı zararlandıran eylemin hırsızlık olup kendi eylemi ile zarar arasında illiyet bağı bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuıştur.Mahkemece, davacının zarar görmesine yol açan eylemin hırsızlık olduğu, davalının çalıntı malı satın alma eylemi ile davacının zararı arasında illiyet bağı bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.Dosya kapsamından, Menemen 2. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2009/288 E., 2011/144 K. sayılı dosyası ile görülen davada, hakkında ''Suş Eşyasının Satın Alınması'' suçundan kamu davası açılan davalının eyleminin sabit görüldüğü ve hükmün açıklamasının geri bırakılmasına karar verildiği anlaşılmaktadır. Davalı da, 18 ton soğanı S.A..lakaplı dava dışı şahıstan satın aldığını kabul etmektedir. Bu durumda davalının, söz konusu soğanlara iyiniyetli olarak zilyet bulunduğu söylenemez. Türk Medeni Kanunu'nun 995. maddesi uyarınca; taşınır bir mala iyiniyetle zilyet olmayan kimse, hak sahibine vermiş olduğu zararları ödemek zorundadır. Mahkemece davacının zararının kapsamı belirlenerek hüküm altına alınması gerekirken, yazılı gerekçeyle davanın reddi doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 30/01/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.