Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 137 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 2296 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ : Asliye Hukuk MahkemesiDavacı-karşı davalı .. vekili Avuka .. tarafından, davalı-karşı davacı .. aleyhine 05/03/2009 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 12/11/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı-karşı davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı-karşı davacının asıl davaya yönelik temyiz itirazları reddedilmelidir.2- Davalı-karşı davacının karşı davaya yönelik temyizine gelince;Asıl ve birleşen dava, haksız eylem nedeniyle uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece asıl davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı-karşı davacı tarafından temyiz edilmiştir.Davacı-karşı davalı, komiser yardımcısı olarak görev yaptığı karakolda davalı-karşı davacının kendisine hakaret ve tehdit eyleminde bulunduğunu, daha sonra görevi ihmal suçu işlediği isnadıyla haksız biçimde şikâyetçi olduğunu belirterek uğradığı manevi zararın ödetilmesini istemiştir.Davalı-karşı davacı asıl davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuş, davacı-karşı davalının kendisine hakaret ederek ithamda bulunduğunu belirterek karşı dava ile uğradığı manevi zararın ödetilmesini istemiştir.Mahkemece, davalının hakaret eyleminin sabit olduğu ve bu nedenle davacının kişilik haklarına saldırı nedeniyle uğradığı manevi zararının giderilmesi için asıl davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Dosya içeriğinden, davalı-karşı davacının karşı dava dilekçesi ile kişilik haklarına saldırı nedeniyle manevi tazminat istediği, ne var ki mahkemece bu istem yönünden herhangi bir karar verilmediği anlaşılmaktadır. Bu nedenle, davalı-karşı davacının istemi yönünden olumlu veya olumsuz bir karar verilmemiş olması yerinde görülmemiş, kararın bozulmasını gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenle BOZULMASINA, davalı-karşı davacının asıl davaya yönelik temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 11/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.