Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 12603 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 18602 - Esas Yıl 2013
MAHKEMESİ : Alanya 2. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 01/02/2013NUMARASI : 2012/165-2013/41Davacı N.. K.. tarafından, davalı O.. K.. aleyhine 21/03/2012 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 01/02/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.Dava, manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.Davacı bir okulda hizmetli olarak çalışmakta olup davalının bu okula gelerek gıyabında okul yetkililerine "birkaç kadını motosikletle taciz eden, bir bayanı rahatsız etmesi sebebi ile yargılanan böyle bir şahsı okulda nasıl çalıştırıyorsunuz" şeklindeki hakaret içerikli söylemleri nedeni ile kişilik haklarının saldırıya uğradığını belirterek uğramış olduğu manevi zararının ödetilmesini istemiştir.Davalı, vatandaşlık görevi gereği okul yetkililerini uyarmak amacıyla söz konusu beyanları kullandığını belirtmiş ve davanın reddini savunmuştur.Mahkemece; davalının vatandaşlık hakkını kullandığı, davacı hakkında açılmış olan pek çok davanın bulunduğundan davalının beyanlarının saldırı niteliği taşımadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.Dosya kapsamından; Alanya 1. Sulh Ceza Mahkemesi'nin 2011/361 Esas, 2012/143 Karar sayılı ilamı ile davalının davaya konu beyanlarından ötürü hakaret suçundan cezalandırılmasına karar verildiği, kararın kesin olduğu, ayrıca davalının iddia ettiği gibi davacı hakkında cinsel taciz suçlaması ile verilmiş bir karar ya da yürütülmekte olan kamu davasının da bulunmadığı anlaşılmaktadır.Olay tarihinde yürürlükte bulunan 818 sayılı BK'nun 53. maddesi uyarınca, ceza mahkemesince belirlenen maddi olgunun hukuk hakimini bağlayacağı kabul olunmaktadır. Mahkemece kesinleşmiş ceza mahkumiyetini dışlar biçimde ret kararı verilemez. Gerekçede yer alan hususlar ancak BK'nun 43. maddesi uyarınca indirim nedeni sayılabilir. Mahkemece uygun miktarda manevi tazminata karar verilmesi gerekirken davanın reddine karar verilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmemiş kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz edillen kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 30/09/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.