MAHKEMESİ : İzmir 11. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 17/12/2013NUMARASI : 2013/531-2013/630Davacı H.. K.. vasisi S.. A.. tarafından, davalı İ.. M.. aleyhine 17/12/2013 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 17/12/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.Dava, haksız tutuklama ve usulsüz arama nedeniyle uğranılan maddi ve manevi zararların giderilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, İdare Mahkemesi'nin görevli olduğundan bahisle yargı yolu bakımından görevsizlik kararı verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.1 Haziran 2005 tarihinde yürürlüğe giren 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 7. bölümünde "koruma tedbirleri nedeni ile tazminat" konusu düzenlenmiştir. CMK'nun 141/1-a maddesinde, "kanunlarda belirtilen koşullar dışında yakalanan, tutuklanan", 141/1-i maddesinde ise, “hakkında arama kararı ölçüsüz şekilde gerçekleştirilen” kişilerin maddi ve manevi her türlü zararlarını devletten isteyebileceği öngörülmüştür. Aynı yasanın 142/2. maddesinde, "istem zarara uğrayanın oturduğu yer Ağır Ceza Mahkemesinde ve eğer o yer Ağır Ceza Mahkemesi tazminat konusu işlemle ilişkili ise ve aynı yerde başka Ağır Ceza Dairesi yoksa en yakın yer Ağır Ceza Mahkemesinde karara bağlanır." şeklinde düzenleme yapılmıştır. Ancak, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 6. maddesinde, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 141 ila 144. maddeleri hükümlerinin 1 Haziran 2005 tarihinden itibaren yapılan işlemler hakkında uygulanacağı belirtilmiştir.Davacı, yukarıda anılan dönemden sonra gerçekleştirilen soruşturma işlemlerinin kanuna aykırı ve usulsüz yapıldığını, bu nedenle zarara uğradığını belirterek tazminat isteminde bulunmuştur. Şu halde, davanın görüm ve çözüm yeri Ağır Ceza Mahkemesidir. Bu nedenle görevsizlik kararı verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirmeyle yargı yolu bakımından görevsizlik kararı verilmesi usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA; bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 29/09/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.