Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 12518 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 18047 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ : Körfez 1. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 24/05/2013NUMARASI : 2012/1020-2013/733 Davacı M.. H.. vekili Avukat M.. K.. tarafından, davalı C.. Y.. aleyhine 13/11/2012 gününde verilen dilekçe ile alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 24/05/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.Dava, özel kanuna dayalı alacak istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.Davacı vekili dava dilekçesinde, 2022 sayılı kanun kapsamında kendisine aylık bağlanan davalının, yapılan araştırma neticesinde koşulları taşımadığı tespit edildiğinden yersiz ödenen alacağın davalıdan tahsilini istemiştir.Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.12/07/2013 tarih ve 6495 sayılı kanunun 73. maddesi ile 2022 sayılı yasaya eklenen Geçici 3. maddesinde "Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihe kadar bu Kanun kapsamında yersiz veya fazla ödenmiş aylıklar sebebiyle ilgililer adına çıkarılmış olan borç ve para cezaları ile bunlara ilişkin faizler terkin edilmiş sayılır ve haklarında herhangi bir adli, idari ve icrai takibat yapılmaz." hükmü öngörülmüştür. Mahkemece verilen karar tarihinden sonra yürürlüğe giren anılan yasal düzenleme ile dava konusu edilen alacak faizleriyle birlikte terkin edilmiş ve bu tür bir alacak hakkında herhangi bir adli, idari ve icrai takibatın yapılamayacağı öngörülmüş olduğundan; 2022 sayılı Kanunun amaç ve kapsamı ile TC Anayasası'nın 2, 5 ve 61. maddeleri nazara alındığında, bu yasal değişikliğin kamu düzenine ilişkin olduğu ve temyiz edenin sıfatına bakılmaksızın bu hususun yargılamanın her aşamasında dikkate alınması gerektiği anlaşılmaktadır.Şu durumda, uyuşmazlığın yeni yasal düzenleme gözetilip değerlendirilerek çözümlenmesi ve sonucuna göre karar verilmesi gerekir. Karar bu nedenle bozulmalıdır.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 29/09/2014 oybirliğiyle karar verildi.