Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 12197 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 8633 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : Şanlıurfa 3. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 12/07/2012NUMARASI : 2010/27-2012/390Davacı M.. H.. vekili Avukat M.. A.. tarafından, davalılar N.. G.. vdl. aleyhine 12/01/2010 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 12/07/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.2-Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince; Dava haksız eylem nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, istem reddedilmiş; karar, davacı tarafından temyiz edilmiştir.Davacı, davalılardan M.. Ç.. ve diğer davalıların murisi M.. A..'ın ortak taş ocağı işleterek hazine arazisinden kaçak malzeme aldıklarını, daha önce aynı sebeple Şanlıurfa 1. Asliye Hukuk Mahkemesinde, aynı davalılara karşı açtıkları 2011/292 Esas 2011/1075 Karar sayılı dosyada bilirkişilerce hazine zararının 29.193,00 TL olduğunun belirlendiğini, anılan davada taleple bağlı kalınarak bir kısım zararlarının hüküm altına alındığını belirterek karşılanmayan zararlarının tazminini talep etmiştir.Davalılardan, M.. Ç.. sunduğu cevap dilekçesiyle davanın reddi gerektiğini savunmuştur.Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.Dosya kapsamından, eldeki ek dava ile daha önce Şanlıurfa 1. Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından 2011/292 Esas 2011/1075 sayılı kararla kısmen karşılanan hazine zararının, karşılanmayan kısmının talep edildiği anlaşılmaktadır. Anılan davada, verilen ilk kararla davalılar M.. A.. ve M.. Ç..'a karşı açılan davanın kabulüne, tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline hükmedilmiştir. Karar davalılardan M.. Ç.. tarafından temyiz edilmiş, kararı davalılardan M.. A.. temyiz etmediğinden onun hakkında verilen hüküm kesinleşmiş, temyiz eden M.. Ç.. hakkında verilen karar ise bozulmuş, bozmadan sonra M.. Ç..'a karşı açılan davanın yargılanmasına devam edilmiş ve bu davalıya karşı açılan dava ispat edilemediğinden reddine hükmedilmiş, temyiz aşamasından geçerek kesinleşmiştir.Kesinleşen Şanlıurfa 1. Asliye Hukuk Mahkemesi 2011/292 Esas 2011/1075 Karar sayılı dosya içerisinde bulunan tutanaklar ve tanık anlatımlarından, bir kısım davalıların murisi M..A..'ın dava konusu taş ocağının işletmecisi olduğu ve hazine arazisinden malzeme almak suretiyle zarara sebebiyet verdiği anlaşıldığına göre, karşılanmayan zararın kapsamı belirlenerek talep doğrultusunda M.. A.. mirasçıları aleyhine hüküm altına alınması gerekirken, davanın M.. A.. mirasçıları yönünden de reddine karar verilmesi doğru görülmemiş; hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda (2) numaralı bentte gösterilen nedenlerle davacı yararına BOZULMASINA diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine 24/09/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.