Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 11913 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 9145 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :Asliye Hukuk MahkemesiDavacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 21/04/2014 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 23/01/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. Dava, kişilik haklarına saldırı sebebiyle uğranılan manevi zararın tazmini istemine ilişkindir. Mahkemece istemin kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.Dosya kapsamından; davalı hakkında, hakaret suçundan,....Sulh Ceza Mahkemesinin 2012/37 esas sayılı dosyası üzerinden kamu davası açıldığı, 18/12/2012 tarihli karar ile mahkumiyetine karar verildiği, temyiz edilmekle henüz kesinleşmediği anlaşılmaktadır. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 74. maddesi gereğince hukuk hâkimi ceza mahkemesinin beraat kararı ile bağlı değilse de; ceza mahkemesince belirlenecek maddi vakıalar hukuk hâkimi yönünden de bağlayıcıdır. Bu nedenle;.....Sulh Ceza Mahkemesinin 2012/37 esas sayılı dosyasının kesinleşmesi beklenilmeli ve ondan sonra tüm deliller birlikte değerlendirilerek oluşacak sonuca uygun bir karar verilmelidir. Mahkemece yukarıda açıklanan hususlar gözetilmeden karar verilmesi doğru bulunmamış, temyiz edilen kararın bu yönden bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA; bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 06/12/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.