MAHKEMESİ : Doğubayazıt Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 26/02/2014NUMARASI : 2009/276-2014/104Davacı C.. E.. vekili Avukat Hasan tarafından, davalı Ü.. T.. ve diğerleri aleyhine 17/08/2009 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 26/02/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar Ü.. T.. ve Şirket vekili ve A.. T.. tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1- Davalı Ü.. T..'ın temyiz itirazları yönünden;Dava, internet yayını yoluyla kişilik haklarına saldırı hukuksal nedenine dayalı manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm davalılar tarafından temyiz edilmiştir.Davacı, www....com adlı internet sitesinde yayınlanan "D...." başlıklı haberin, kişilik haklarına saldırı niteliği taşıdığını belirterek manevi tazminat isteminde bulunmuştur.Davalılar, davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.Mahkemece, haberin veriliş şekline göre; haberde kullanılan "usta dolandırıcı, kardeş kıyağı ve akla ziyan uyanıklık" gibi ifadelerin hakaret unsuru içerdiği, sözlerin eleştiği sınırlarını aştığı, habercilik etiği ile bağdaşmadığı gerekçesi ile istemin kısmen kabulüne karar verilmiştir.Dosya kapsamından davalılardan Ü.. T..'ın davaya konu internet sitesinin genel yayın yönetmeni olduğu anlaşılmaktadır. Davalı, 5651 sayılı yasa uyarınca belirlenen sorumlulardan değildir. Açıklanan nedenle, adı geçen davalı yönünden davanın husumet nedeniyle reddine karar verilmesi gerekirken, davalının tazminatla sorumlu tutulmuş olması doğru görülmemiş; kararın bu yönden bozulması gerekmiştir.2- Davalılar A.. T.. ve N. Elektronik Medya Ltd. Şti. (....com)'nin temyiz itirazları yönünden;Basın özgürlüğü, Anayasa'nın 28. maddesi ile 5187 sayılı Basın Yasası'nın 1. ve 3. maddelerinde düzenlenmiştir. Bu düzenlemelerde basının özgürce yayın yapmasının güvence altına alındığı görülmektedir. Basına sağlanan güvencenin amacı; toplumun sağlıklı, mutlu ve güvenlik içinde yaşayabilmesini gerçekleştirmektir. Bu durum da halkın dünyada ve özellikle içinde yaşadığı toplumda meydana gelen ve toplumu ilgilendiren konularda bilgi sahibi olması ile olanaklıdır. Basın, olayları izleme, araştırma, değerlendirme, yayma ve böylece kişileri bilgilendirme, öğretme, aydınlatma ve yönlendirmede yetkili ve aynı zamanda sorumludur. Basının bu nedenle ayrı bir konumu bulunmaktadır. Bunun içindir ki, bu tür davaların çözüme kavuşturulmasında ayrı ölçütlerin koşul olarak aranması, genel durumlardaki hukuka aykırılık teşkil eden eylemlerin değerlendirilmesinden farklı bir yöntemin izlenmesi gerekmektedir. Basın dışı bir olaydaki davranış biçiminin hukuka aykırılık oluşturduğunun kabul edildiği durumlarda, basın yoluyla yapılan bir yayındaki olay hukuka aykırılık oluşturmayabilir.Ne var ki basın özgürlüğü sınırsız olmayıp, yayınlarında Anayasa'nın Temel Hak ve Özgürlükler bölümü ile Türk Medeni Kanunu'nun 24 ve 25. maddesinde yer alan ve yine özel yasalarla güvence altına alınmış bulunan kişilik haklarına saldırıda bulunulmaması da yasal ve hukuki bir zorunluluktur.Basın özgürlüğü ile kişilik değerlerinin karşı karşıya geldiği durumlarda hukuk düzeninin çatışan iki değeri aynı zamanda koruma altına alması düşünülemez. Bu iki değerden birinin diğerine üstün tutulması gerektiği, bunun sonucunda da, daha az üstün olan yararın daha çok üstün tutulması gereken yarar karşısında o olayda ve o an için korumasız kalmasının uygunluğu kabul edilecektir. Bunun için temel ölçüt kamu yararıdır. Gerek yazılı ve gerekse görsel basın bu işlevini yerine getirirken, özellikle yayının gerçek olmasını, kamu yararı bulunmasını, toplumsal ilginin varlığını, konunun güncelliğini gözetmeli, haberi verirken özle biçim arasındaki dengeyi de korumalıdır. Yine basın, objektif sınırlar içinde kalmak suretiyle yayın yapmalıdır. O anda ve görünürde var olup da sonradan gerçek olmadığı anlaşılan olayların yayınından da basın sorumlu tutulmamalıdır.Dava konusu edilen haber yönünden dosya kapsamı değerlendirildiğinde; davacının Doğubayazıt İlçe Milli Eğitim Müdür Vekili olduğu, davacının kız kardeşinin dikiş-nakış kursuna öğretici olarak görevlendirilmesi ile ilgili işlemlerde usulsüzlük bulunduğu iddiası ile davacı ile dava dışı şahıslar hakkında görevi kötüye kullanma suçundan inceleme başlatıldığı, incelemeye konu suç tarihlerinin 07/11/2008-25/05/2009 tarihleri arası olduğu, yapılan inceleme neticesinde davacı hakkında soruşturma izni verilmesine karar verildiği, devamında davacı hakkında Doğubayazıt 2. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2010/142 esas sayılı dosyası üzerinden kamu davası açıldığı, yapılan yargılama neticesinde 01/12/2010 tarihli hükümle davacının beraatine karar verildiği anlaşılmaktadır. Haber bütün olarak değerlendirildiğinde, yayın anındaki veriliş biçimine göre haberin görünür gerçeğe uygun olduğu, haberde kullanılan ifadelerin, okuyucunun dikkatini habere çekmeye yönelik ve gazetecilik tekniğinin gereği olarak kullanılan ifadeler olduğu ve davacının kişilik haklarına saldırı oluşturmadığı benimsenmelidir. Mahkemece bu husus gözetilerek istemin tümden reddedilmesi gerekirken, yazılı gerekçeyle davalıların tazminatla sorumlu tutulmuş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.Ayrıca, davalılardan N. Elektronik Medya Ltd. Şti.'nin davaya konu haberin yayınlandığı www.....com adlı internet sitesinin sahibi ve içerik sağlayıcısı olduğu yargılama sırasında mahkemece belirlenmiş olmasına karşın, karar başlığında şirketin adı yerine; tüzel kişiliği bulunmayan ve esasen portalın ismi olan "....com"un davalı olarak gösterilmesi de doğru görülmemiş; mahallince her zaman düzeltilebileceğinden eleştiri konusu yapılmakla yetinilmiştir.SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda (1) numaralı bentte gösterilen nedenlerle davalı Ü.. T.. yararına, (2) numaralı bentte gösterilen nedenlerle davalı A.. T.. ve N. Elektronik Medya Ltd. Şti. Yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalıların diğer temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 15/10/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.