Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1118 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 2163 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ :Asliye Hukuk MahkemesiDavacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... vd. aleyhine 12/05/2010 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın maddi tazminat istemi yönünden açılmamış sayılmasına manevi tazminat istemi yönünden ise kısmen kabulüne dair verilen 25/10/2011 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.2-Davalıların diğer temyiz itirazlarına gelince; dava, haksız eylem nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemlerine ilişkindir. Mahkemece, davanın maddi tazminat istemi yönünden açılmamış sayılmasına manevi tazminat istemi yönünden kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılar tarafından temyiz olunmuştur.Davacı dava dilekçesinde, dava konusu trafik kazasından dolayı davalı araç sürücüsü ...'nün tam kusurlu olduğunu ileri sürerek tazminat isteminde bulunmuştur.Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır. Yerel mahkemece, ceza yargılamasında, davalı ...'nün kusurlu bulunduğu ve mahkumiyetine karar verildiği gerekçesi ile kusur konusunda inceleme yapılmadan, ceza mahkemesince kabul edilen kusur oranı dikkate alınarak tazminata hükmedilmiştir. Dosya arasındaki bilgi ve belgelerden, ... Sulh Ceza Mahkemesi'nde yapılan yargılamada dosyamız davalılarından olan sanık ... hakkında katılan ...'ye yönelik taksirle bir kişinin yaralanmasına neden olma suçundan ceza tertip edilerek sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği görülmüştür.Ceza mahkemesinde verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı B.K.'nun 53. maddesi anlamında hukuk hakimini bağlayıcı nitelikte bir karar değildir. Şu halde, davacının, kaynı olduğu anlaşılan dava dışı Mustafa Karahan aleyhine dava açmadığı da dikkate alınarak davalı araç sürücüsünün kusur oranı belirlenmeli ve davalı sadece bu kusur oranı gözetilerek sorumlu tutulmalıdır. Mahkemece, davalı sürücünün tam kusurlu sayılarak karar verilmesi doğru görülmemiştir. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA; öteki temyiz itirazlarının ise (1) sayılı bentte açıklanan nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 28/01/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.