Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 11026 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 7038 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : İzmir 6. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 18/12/2012NUMARASI : 2010/147-2012/491Davacı M.. B.. vekili Avukat Nuray tarafından, davalı F.. Ç.. aleyhine 23/03/2010 gününde verilen dilekçe ile alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 18/12/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.2- Davacının diğer temyiz itirazına gelince;Dava alacak istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş; hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.Davacı, davalı kurumda yapılan teftiş sonucu; aday uzman öğretici ve öğretmenlerden bir kısmının temel hazırlayıcı eğitimlerini tamamlamadan derse girdiklerinin, bu eğitim alındıktan sonra ise haftada 20 saatten fazla derse girilerek karşılığında ücret alındığının ayrıca Şubat 2007- Nisan 2008 dönemleri arasında 625 ve 5580 sayılı Kanunlar uyarınca ücretsiz okutulması gereken öğrencilerle ilgili yükümlülüğün yerine getirilmediğinin tespit edildiğini belirterek davalıya bu nedenlerle yapılan ve haksız olduğunu ileri sürdüğü ödemelerin tahsilini istemiştir.Davalı, aday öğretmenlerin derse girmelerine davacı tarafından onay verildiğini, fazla derse girmenin ise söz konusu olmadığını ayrıca özürlü öğrencilerin tüm eğitim giderlerinin Devlet tarafından karşılanması nedeniyle ücretsiz öğrenci okutma yükümlüğünün bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, benimsenen bilirkişi raporu doğrultusunda aday öğretmenlerin davacının onayı çerçevesinde derslere girdiği ve fazla çalışmalarının söz konusu olmadığı ayrıca ücretsiz okuması gereken öğrencilerle ilgili gerekli ilanlar yapılmasına rağmen başvuru olmadığı, esasen özürlü eğitime ilişkin giderlerin geniş biçimde Devletçe karşılandığının bilindiği bir ortamda ücretsiz öğrenci olma yönünde bir başvuru yapılmasının beklenemeyeceği, böyle bir ortamda davalının ücretsiz öğrenci arama konusunda daha fazla çaba içinde bulunması da hayatın olağan akışı içinde mümkün görülmeyeceğinden davanın reddine karar verilmiştir.5580 sayılı Özel Eğitim Kurumları Kanunu'nun 13. maddesi ve bu Kanun ile yürürlükten kaldırılan 625 sayılı Kanunun ek 4. maddesi ile özel eğitim kurumlarının öğrenci kapasitelerinin kanunda öngörülen oranlardan az olmayacak sayıda öğrenciyi ücretsiz okutacakları belirtilmiştir. Ücretsiz okuyacak öğrencilerin seçimi ve bununla ilgili işlemler ise; davalı kurumla ilgili inceleme döneminde yürürlükte olan Özel Eğitim Kurumlarında Ücretsiz Okuyacak Öğrenciler HakkındaYönetmelik ile ve söz konusu Yönetmeliği yürürlükten kaldıran, 11/02/2009 tarihli resmi gazetede yayınlanmış Özel Eğitim Kurumlarında Ücretsiz veya Burslu Okuyacak Öğrenci ve Kursiyerler Hakkında Yönetmelik ile gösterilmiştir. Gerek söz konusu yasa maddelerinde gerekse konuyla ilgili yönetmeliklerde ücretsiz eğitim talebiyle ilgili yeterli başvuru olmaması halinde, özel eğitim kurumunun bu yükümlülükten kurtulacağına ilişkin bir düzenleme yer almamaktadır. Ayrıca davacı tarafından valiliklere gönderilen yazılarla belirli sayıda öğrencinin ücretsiz okutulması mümkün olduğu gibi öğrenim ücretlerinden değişik oranlarda indirim yapılarak ücretsizlikten yararlandırma yapılabileceği belirtilmiştir. Söz konusu uygulama 01/04/2008 tarihi itibariyle davacı tarafından verimli olmadığı gerekçesiyle yürürlükten kaldırılmış ise de; davalı kurumun ücretsiz öğrenci yükümlülüğüne uymadığı belirtilen dönem Şubat 2007- Nisan 2008 dönemi arası olup, davacı anılan dönemde bu imkandan da faydalanmamıştır. Şu durumda gerekli ilanların yapılmış olması davalı kurumu ücretsiz öğrenci okutma yükümlülüğünden kurtarmadığı gibi; bu yükümlülükten öğrenim ücretlerinden indirime giderek de kurtulması mümkün olan ve bu yolu da tercih etmeyen davalı, ücretsiz öğrenci okutmayla ilgili talep edilen kısımdan sorumludur. Mahkemece açıklanan olgular ve yasal düzenlemeler gözetilerek, davalı kurumun ücretsiz öğrenci okutma yükümlülüğüne uymamış olması nedeniyle sorumlu olduğu tutar belirlenmeli ve hüküm altına alınmalıdır. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) no'lu bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, diğer temyiz itirazlarının ilk bentte gösterilen nedenlerle reddine 08/10/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.