MAHKEMESİ : Körfez 1. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 08/04/2014NUMARASI : 2012/919-2014/103Davacı Y.. K.. vekili Avukat Cengiz tarafından, davalı Abdulkadir aleyhine 17/10/2012 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 08/04/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir. 2-Diğer temyiz itirazlarına gelince; dava, hakaret nedeniyle kişilik haklarına saldırıdan dolayı uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece istemin bir bölümü kabul edilmiş, karar davalı tarafından temyiz olunmuştur. Davacı Körfez Endüstri Meslek Lisesi Döner Sermaye Saymanlık Memuru olduğunu, davalının da Milli Eğitim Bakanlığı İşletmeler Dairesi Başkanı olup kendisine telefonda hakaret ettiğini, bu nedenle yargılanıp mahkum olduğunu bildirerek uğradığı manevi zararın ödetilmesi isteminde bulunmuştur. Davalı, ceza davasında yargılamanın yenilenmesini talep ettiğini, davacının geçirdiği soruşturma nedeni ile görev yerinin değiştirildiğini, önceki görev yerinde teslim etmesi gereken belgeleri teslim etmediğini, bu durumun kendisine intikal ettirilmesi üzerine ikinci bir soruşturma geçirmemesi için davacıya telefon açtığını, davacının yalancı tanıklarla hakkında şikayetçi olduğunu, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.Mahkemece, ceza dosyası, taraf tanık beyanları birlikte değerlendirildiğinde davalının davacıya karşı hakaret suçunu işlediğine kanaat getirilmiş olup takdiren 5.000,00 TL manevi tazminat ödetilmesine karar verilmiştir. Türk Borçlar Kanunu’nun 58. maddesi (818 sayılı BK 49. maddesi) hükmüne göre kişilik hakları hukuka aykırı olarak saldırıya uğrayan kimse manevi tazminata hükmedilmesini isteyebilir. Hakim manevi tazminatın miktarını tayin ederken saldırı teşkil eden eylem ve olayın özelliği yanında tarafların kusur oranını, sıfatını, işgal ettikleri makamı ve diğer sosyal ve ekonomik durumlarını da dikkate almalıdır. Miktarın belirlenmesinde her olaya göre değişebilecek özel hal ve şartların bulunacağı da gözetilerek takdir hakkını etkileyecek nedenleri karar yerinde objektif olarak göstermelidir. Çünkü kanunun takdir hakkı verdiği hususlarda hakimin hukuka ve hakkaniyete göre hüküm vereceği Türk Medeni Kanunu’nun 4. maddesinde belirtilmiştir. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi malvarlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. Somut olaya gelince, taraflar arasındaki olayların gelişim biçimi, olay tarihi, tarafların sıfatları, ekonomik ve sosyal durumları ile yukarıda anılan ilkeler gözetildiğinde davacı yararına takdir olunan manevi tazminat tutarı fazladır. Daha alt düzeyde manevi tazminat takdir edilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle bozulmasına, davalının diğer temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte gösterilen nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 08/10/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.