Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 10710 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 8653 - Esas Yıl 2014
MAHKEMESİ : Suluova Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 15/01/2013NUMARASI : 2009/38-2013/15Davacı Hazine adına Mal Müdürlüğü vekili Avukat Y. T..tarafından, davalılar Ü.. C.. vd aleyhine 12/02/2009 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 15/01/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı Ü.. C.. tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. Dava, rücuan tazminatın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm; davalılardan Ü.. C.. tarafından temyiz edilmiştir. Davacı, haksız eylem sonucu yaralanan dava dışı polis memuruna 2330 sayılı kanuna dayalı olarak ödenen nakdi tazminatın rücuen tazmini talep etmiştir. Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır. Mahkemece yapılan yargılama sonucunda, davalıların haksız eylemi nedeniyle yaralanan polis memuruna nakdi tazminat komisyonu tarafından ödenen tazminatın davalılardan dayanışmalı olarak tazminine karar verilmiştir. Dosya kapsamından; polis memuru D.Ş..'nın yaralanmasına neden olan bıçaklı saldırı ve oto çarpması eylemlerinin davalılardan S.. S.. tarafından gerçekleştirildiği anlaşılmaktadır. Rücuya esas olaylar nedeniyle davalılar hakkında "görevli memura mukavemet, görevli memura hakaret, kamu malına zarar verme ve trafik güvenliğini tehlikeye sokma" suçlarından Suluova Asliye Ceza Mahkemesinde kamu davası açılmışsa da; davalılardan Ü.. C.. hakkında "görevli memura mukavemet" ve "görevli memura hakaret" suçlarından ceza verilmiştir. Yargıtay 9. Ceza Dairesince Ü.. C.. hakkında; "görevi yaptırmamak için direnme" suçunda sanıkların daha önceden silahla direnme hususunda anlaştıklarını gösterir bir delil bulunmadığı, sanığın silahtan sayılan herhangi bir nesne kullandığı hususunda bir ifade bulunduğu gözetilmeden, eylemin silahla işlendiği kabul edilerek tayin olunan cezanın artırılmasının kanuna aykırı olduğu gerekçesiyle bozma kararı verilmiştir. Mahkemece açıklanan olgular gözetilerek, davalılardan Ü.. C..'in yaralama eylemine iştirak etmediği, sadece görevli memura mukavemet suçundan cezalandırıldığı gözetilerek hakkındaki davanın reddedilmesi gerekirken, uygun olmayan yazılı gerekçeyle tazminatla sorumlu tutulmuş olması, usul ve yasaya uygun bulunmamış kararın bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle davalılardan Ü.. C.. yararına BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 26/06/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.