MAHKEMESİ : Van 3. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 08/11/2012NUMARASI : 2011/374-2012/342Davacılar G.. O.. vdl. vekili Avukat D..A.. tarafından, davalı Maliye Hazinesi aleyhine 15/06/2011 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 08/11/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.Dava, haksız el koyma nedeniyle tazminat istemine ilişkindir. Yerel mahkemece açılan asıl dava ve birleşen davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Davacılar, vefat eden eş ve babalarına ait küçükbaş hayvanlara kaçakçılık iddiası ile kolluk güçlerince el konulduğunu ve yapılan ceza yargılaması sonucunda sanığın üzerine atılı suçtan beraatine ve yedieminde bulunan hayvanların kendisine iadesine karar verildiğini, buna rağmen iadenin gerçekleşmediğini ileri sürerek, bu süreçte mahrum kalınan kazancın davalıdan tazminini talep etmiştir.Davalı ise yediemine teslim edilen hayvanların iade edilmemesinde kusuru bulunmadığını, davanın zamanaşımına uğradığını, illiyet bağının da bulunmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, bilirkişi raporu esas alınarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Davaya konu olayda; müteveffa Ş.. O..'a ait 300 adet küçükbaş hayvana kaçak oldukları iddiası ile 04/09/2000 tarihinde kolluk güçlerince el konulmuş ve yediemin olarak dava dışı şahsa teslim edilmiştir. Ceza yargılaması kapsamında yapılan 07/09/2000 tarihli keşif sırasında beyanı alınan yediemin A.. D. hayvanları keşif mahallinde hazır etmiş başkaca beyanda bulunmamıştır. Bu durumda, mahkemece el konulan hayvanların sahibine fiilen teslim edilip edilmediği, teslim konusunda müracaatlarının bulunup bulunmadığı hususlarının usulünce araştırılması gerekmektedir. Sözkonusu küçükbaş hayvanlar davacıya teslim edilmemiş ise, küçükbaş hayvanların el koyma tarihindeki değerleri belirlenerek davacılar zararı hesaplanmalıdır. Ayrıca davacılar murisinin denetim sırasında ve sonrasında el konulan hayvanlara ait menşeiy şehadetnamesini ibraz edememesi, beraat ve iade kararının 02/10/2003 tarihinde kesinleşmesine rağmen aradan uzunca bir zaman geçtikten sonra 15/06/2011 tarihinde eldeki bu davanın açılması gibi davacı taraf kusurları birlikte değerlendirildiğinde zararın artmasında müterafik (bölüşük) kusurları bulunduğu açıktır. Bu durumda, hükmedilecek tazminat miktarından BK. 42, 43 ve 44 maddeleri gereğince uygun miktarda indirim yapılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına 28/01/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.