MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 16. Asliye Hukuk Mahkemesi (Kapanan Kadıköy 3. AHM)TARİHİ : 05/06/2012NUMARASI : 2009/432-2012/322Davacılar A.. S.. vdl. vekili Avukat A. Ş.. tarafından, davalılar M. K.. vd. aleyhine 08/02/2008 gününde verilen dilekçe ile trafik kazası sonucu ölüm nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 05/06/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili ile davalı ...Endüstriyel Temizlik Ürünleri San. ve Tic. Ltd. Şti. vekili ve davalı M.K.. vasisi tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların ve davacı İ.. T..'ın tüm; davacılar A.. S.., S.. B.. ve M.. S..'nın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.2-Davacılar A.. S.., S.. B.. ve M.. S..'nın diğer temyizine gelince;Dava, trafik kazası sonucu ölüm nedeniyle uğranılan maddi ve manevi zararın tazmini istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.Davacılar, davalı sürücü M.K..'ın yönetimindeki minibüs ile seyir esnasında, aynı istikamette ilerleyen ve desteklerinin içinde yolcu olarak bulunduğu ticari taksiye arkadan çarpması sonucu meydana gelen trafik kazasında desteklerinin öldüğünü, davalı sürücünün olayda tam kusurlu olduğunu, diğer davalının da işleten olarak zarardan sorumlu olduğunu beyanla maddi ve manevi zararlarının tazminini istemiştir.Davalılar, davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, davalı sürücünün olayda tam kusurlu olduğu esası ile; davacıların manevi tazminat taleplerinin kısmen kabulüne, hesap bilirkişi raporuna göre ıslah edilen maddi tazminat taleplerinin kabulüne karar verilmiştir.Borçlar Yasası'nın 47. maddesi gereğince yargıcın, özel durumları göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği para tutarı adalete uygun olmalıdır. Takdir edilecek bu tutar, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir işlevi (fonksiyonu) olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi malvarlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. Ohalde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek tutar, var olan durumda elde edilmek istenilen doyum (tatmin) duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 gün ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı'nın gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel durum ve koşullar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden yargıç, bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde nesnel (objektif) ölçülere göre uygun (isabetli) bir biçimde göstermelidir.Dava konusu olayda; desteğin davacılara yakınlığı, desteğin yaşı ve kusur durumu ile yukarıdaki ilkeler nazara alındığında, A.. S.., S.. B.. ve M.. S.. yararına hükmedilen manevi tazminat miktarları azdır. Daha üst düzeyde manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle davacılar A.. S.., S.. B.. ve M.. S.. yararına BOZULMASINA; davalıların ve davacı İ.. T..'ın tüm, davacılar A.. S.., S.. B.. ve M.. S..'nın diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine ve temyiz eden İ.. T..'dan gayrı davacılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 26/06/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.