MAHKEMESİ :Sulh Hukuk MahkemesiDavacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 13/05/2010 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 29/03/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. Dava, haksız fiil nedeniyle manevi tazminat davasıdır. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Davacı vekili, davacı ile davalı arasında boşanma davası devam ederken, davalı aleyhine 4320 sayılı Kanun gereğince, davacıyı iletişim yoluyla rahatsız etmemesi için tedbir kararı verildiğini, buna rağmen davalının davacıya hakaret ve tehdit içerikli beyanda bulunduğunu, davalı hakkında bu eylemleri nedeniyle Mersin 6. Asliye Ceza Mahkemesinde açılan kamu davası sonucunda şartlı tehdit suçundan cezalandırılmasına karar verildiğini, bu olaylar nedeniyle davacının kişilik haklarının zarar gördüğünü belirterek 5.000,00 TL manevi tazminat talep etmiştir.Davalı, zamanaşımı def'inde de bulunarak, tazminat talebinin mükerrer olduğunu, aynı eylem nedeniyle boşanma davasında manevi tazminata karar verildiğini beyanla, davan??n reddini savunmuştur. Mahkemece, zamanaşımı definin 10 günlük esasa cevap süresinde yapılmadığı, manevi tazminat talebine esas olan tehdit suçundan dolayı ceza zamanaşımı süresinin de dolmadığı, tehdit suçuna konu eylemin boşanma davası açıldıktan sonraki tarihli oldugu, davalı hakkında Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/943 esas, 2010/214 karar sayılı ilamı ile 7 yıl 5 ay hapis cezası verilerek kesinleştiği gerekçesiyle 2.500,00 TL manevi tazminatın 14/01/2005 tarihinden itibaren yasal faiziyle davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiştir. Dosya içindeki bilgi ve belgelerden; Ceza mahkemesindeki mahkumiyet kararına konu eylemin, davalı tarafından gıyabında davacıya hitaben "Ben ona Mersin'de ekmek yedirmeyeceğim. Duvarlara afiş asıp kendisini kötü tanıtacağım" şeklindeki beyanları olduğu; yine taraflar arasındaki boşanma davası ile ilgili Aile Mahkemesinin 2006/323 esas, 2006/412 karar sayılı hükümde de davalının davacıya gıyabında ''Ben ona Mersin'de ekmek yedirmeyeceğim. Duvarlara afiş asıp kendisini kötü tanıtacağım" şeklindeki beyanları nedeniyle 5.000,00 TL manevi tazminatın davalı ...'dan alınarak davacı ... Akman(Oral)'a verilmesine karar verildiği anlaşılmıştır. Su halde, boşanma dosyasında manevi tazminata karar verildiğine göre aynı eylemden dolayı ikinci kez manevi tazminat istenemez. Taraflar arasındaki boşanma davası nedeniyle verilen Aile Mahkemesinin 2006/323 esas, 2006/412 karar sayılı kararı ile kesin hüküm oluşmuştur. Mahkemece davanın reddine karar verilmesi gerekirken kabulüne karar verilmesi doğru değildir, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda belirtilen nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 28/01/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.