Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 10236 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 15352 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ : Ürgüp Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 26/04/2013NUMARASI : 2007/126-2013/90Davacı N.. K.. vekili Avukat Y. A.. tarafından, davalı N.. C.. vd aleyhine 25/04/2007 gününde verilen dilekçe ile haksız fiil nedeniyle maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 26/04/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı ile davalılar vekilleri tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir. 2- Davalıların diğer temyiz itirazına gelince; Dava, haksız fiil nedeniyle uğranılan maddi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm; taraflarca temyiz edilmiştir. Davacı, malik olduğu taşınmaz üzerinden rızası dışında davalılar tarafından pomza madeni çıkarılması nedeniyle taşınmazın tarım arazisi vasfını kaybettiğini belirterek, oluşan zararın tazminine karar verilmesini talep etmiştir. Davalı, davanın reddini savunmuştur. Mahkemece yapılan yargılama sonucunda; bilirkişi raporlarına göre kazı yapılan yerin davalı şirketin maden ruhsatı sahası içinde kaldığını, bu yerden çıkan madenden maden kanunu uyarınca hak talep edilemeyeceği, ancak faaliyet sırasında sahaya verilen zararın ruhsat sahibi tarafından arazi sahibine ödenmesi gerektiği kabul edilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Dosya kapsamından, 15/07/2010 tarihinde yapılan keşif sonucunda alınan 18/02/2011 tarihli ziraatçi bilirkişi raporunda; dava konusu 1661 parsel sayılı taşınmazda davacının 4/8 oranında hissedar olduğu, taşınmazın eski hale getirilmesi için 14.271,97 TL masraf gerektiğinin belirtildiği anlaşılmaktadır. Mahkemece, davacının 4/8 oranında hissedar olduğu ve ancak payı oranında istekte bulunabileceği gözetilerek, tazminatın bu oranda kabul edilmesi gerekirken tam hisse üzerinden davanın kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya uygun bulunmadığından kararın bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) no'lu bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, davacının tüm, davalıların diğer temyiz itirazlarının (1) no'lu bentte gösterilen nedenlerle reddine ve temyiz eden davalılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 19/06/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.