Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 9981 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 22236 - Esas Yıl 2013
MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiHÜKÜM : Mahkumiyet Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; 1) Sanık ... hakkında suç uydurma suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde: Sanığın yokluğunda verilip 05.04.2013 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükme karşı 1412 sayılı CMUK'un 310. maddesinde gösterilen bir haftalık yasal süre geçtikten sonra 15.04.2013 havale tarihli dilekçe ile yaptığı temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE, 2) Sanık ... hakkında yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde: Sanığın yokluğunda verilip 18.02.2013 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükme karşı 1412 sayılı CMUK'un 310. maddesinde gösterilen bir haftalık yasal süre geçtikten sonra 08.04.2013 havale tarihli dilekçe ile yaptığı temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince reddine ilişkin 09.04.2013 tarihli ek kararda usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmadığından sanığın bu karara yönelik itirazlarının 1412 sayılı CMUK'un 315/2. maddesi gereğince reddine ve redde ilişkin ek kararın ONANMASINA, 3) Sanık ... hakkında nitelikli yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde: Diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; 5237 sayılı TCK'nin 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılmanın aynı kanunun 53/3 maddesine göre sadece kendi alt soyu bakımından koşullu salıverme tarihine kadar, kendi alt soyu haricindekiler yönünden ise infaz tamamlanıncaya kadar uygulanmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının hak yoksunlukları ile ilgili kısmının karar metninden çıkarılarak yerine “Sanığın 5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesinin a, b, c, d, e bentlerinde belirtilen hak ve yetkileri kullanmaktan mahkûm olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki TCK'nin 53/1-c maddesinde belirtilen velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan ise 5237 sayılı TCK'nin 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 4) Sanık ... hakkında suç uydurma suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde: Sanığın işlediği bir suçu gizlemek amacıyla ifade vermesinden ibaret eylemin 5237 sayılı TCK'nin 281/1 maddesinde belirtilen suçu oluşturacağı ve aynı maddenin 1. fıkrasının 2. cümlesi gereğince ceza verilemeyeceği gözetilmeden eylemin hukuki nitelendirilmesinde hataya düşülerek yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine karar verilmesi , Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11/03/2014gününde oybirliğiyle karar verildi.