Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 9787 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 35100 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : Sulh Ceza Mahkemesi Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; 1) Sanık hakkında tekerrür hükümleri uygulanırken 5275 sayılı Kanunun 108/2 maddesi dikkate alınarak, en ağır cezayı içeren mahkûmiyetin tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden birden fazla mahkûmiyetin tekerrüre esas alınması, 2) Sanığın, hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilirken, 5237 sayılı TCK'nin 53/1-c maddesinde belirtilen hakları kendi altsoyu üzerinde koşullu salıverilme tarihine kadar, kendi altsoyu dışındakiler bakımından hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanamayacağına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, 3) 6352 sayılı Kanunun 100. maddesiyle değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun 324/4 maddesi ek cümlesinin "Devlete ait yargılama giderlerinin 21/7/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilir” hükmüne rağmen, terkin tutarı olan 20 TL'nin altındaki yargılama giderinin sanığa yükletilmesine karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin (7) numaralı bendinin karar metninden çıkarılarak yerine "Sanığın adli sicil kaydında yer alan ... Asliye Ceza Mahkemesi'nin 16/06/2009 tarihinde kesinleşmiş, 05/07/2007 tarih ve 2007/72 Esas- 2007/81 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK'nin 142/2-d maddesi gereğince 6 yıl hapis cezası nedeniyle mükerrir olduğu anlaşıldığından sanık hakkında hükmolunan cezanın 5237 sayılı TCK'nin 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine," ibaresinin eklenmesi, hüküm fıkrasının hak yoksunlukları ile ilgili (4) numaralı bendinin karar metninden çıkarılarak yerine “Sanığın 5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesinin a, b, c, d, e bentlerinde belirtilen hak ve yetkileri kullanmaktan mahkûm olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki TCK'nin 53/1-c maddesinde belirtilen velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan ise 5237 sayılı TCK'nin 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına" ibaresinin eklenmesi, hüküm fıkrasının yargılama gideri ile ilgili (9) numaralı bendinin karar metninden çıkarılarak yerine “5271 sayılı CMK'nin 324/4. fıkrasına 6352 sayılı yasanın 100. maddesince eklenen ek cümle gereğince terkin sınırı altında kalan yargılama giderinin kamu üzerine bırakılmasına” ibaresinin eklenmesi ve diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.