Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 97 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 13712 - Esas Yıl 2015





Gereği görüşülüp düşünüldü: O yer Cumhuriyet savcısının temyiz talebinin beraat kararlarına, katılan sanıklar ... ve ...' in temyiz taleplerinin ise haklarında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik olduğu anlaşılmakla bu kapsamda yapılan temyiz incelemesinde; 1) Sanık ... hakkında katılan ... yönelik kasten yaralama suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelen sanığın temyiz itirazlarının yapılan incelemesinde;5271 sayılı CMK' nın 231/12. maddesi gereğince Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına itiraz edilebilir hükmü gereğince kararın temyiz kabiliyeti olmadığından ve ancak itiraz yolu açık bulunduğundan itiraz merciince karar verilmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,2) Sanık ... hakkında mağdur ... yönelik yaralama ve hakaret suçlarından kurulan hükümlere yönelen sanığın temyiz itirazlarının yapılan incelemesinde;Sanığın diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; a) Olay günü sanık ile katılanın kafede birbirlerine karşı bakışma meselesinden kaynaklanan tartışmanın kavgaya dönüşmesi ve birbirlerini karşılıklı darp etmeleri karşısında olayın meydana geldiği kafenin işletmecisi olan tanık ... ile soruşturma aşamasında hakkında ek kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verilen tanık ... mahkemece dinlenerek sonucuna göre Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-2...-3... sayılı kararı uyarınca sanık hakkında 5237 sayılı TCK' nın 29/1. maddesinin uygulanıp uygulanamayacağının karar yerinde tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,Kabule göre de; b) 24.11.2015 gün 29542 sayılı Resmi Gazete' de yayınlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK' nın 53. maddesindeki 1., 2., ve 4. fıkralarındaki bazı hükümlerin iptal edilmesi karşısında TCK' nın 53. maddesinin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, 3) Sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında mağdur ...' ye yönelik yaralama suçundan kurulan hükümlere yönelen sanıkların temyiz itirazlarının yapılan incelemesinde;Giresun .... Asliye Ceza Mahkemesinin 08.04.2011 tarih 2010/1... esas- 2011/1... karar sayılı ilamı ile mükerrir olan sanık ... hakkında hükmedilen hapis cezasının 5237 sayılı TCK' nın 58. maddesince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre infaz edilmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.a) Mağdur ...' nin 20.11.2011 tarihinde kollukta alınan beyanında sanıklar ..., ..., ... ve ...' un kendisini darp ettiğini beyan etmesine rağmen, 18.07.2013 tarihinde mahkemece alınan beyanında sanıklar ..., ... ve ...' in kendisine vurduğunu ancak ...' nün vurup vurmadığını hatırlayamadığını beyan etmesi suretiyle Katılan ...' nin beyanları arasında açıkça çelişki bulunması karşısında tanıklar ... ile ... ve Katılan ... mahkemece dinlenerek söz konusu çelişki giderilerek sonucuna göre sanık ...' nün hukuki durumunun tayin ve tespiti gerektiğinin gözetilmemesi, Kabule göre de; b) Olay günü sanık ... ve katılan ... arasında birbirlerine karşı bakışma meselesinden kaynaklanan tartışmanın kavgaya dönüşmesi ve kavga olayının taraflar arasında karşılıklı olması karşısında olayın meydana geldiği kafenin işletmecisi olan tanıklar ... ile ... mahkemece dinlenerek sonucuna göre Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-2...-3... sayılı kararı uyarınca sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK' nın 29/1. maddesinin uygulanıp uygulanamayacağının karar yerinde tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,c) 5237 sayılı TCK' nın 87/1-son maddesinden cezalandırılmalarına karar verilen sanıklara 5271 sayılı CMK' nın 226/2. maddesince ek savunma hakkı verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, d) 24.11.2015 gün 29542 sayılı Resmi Gazete' de yayınlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK' nın 53. maddesindeki 1., 2., ve 4. fıkralarındaki bazı hükümlerin iptal edilmesi karşısında TCK' nın 53. maddesinin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, 4) Sanıklar ..., ... ve ...' nün mağdur ... yönelik kasten yaralama suçundan kurulan beraat kararlarına yönelen o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazlarının yapılan incelemesinde;a) Mağdur ...' ın 20.11.2011 tarihinde kollukta alınan beyanında sanıklar ..., ..., ... ve ...' un kendisini darp ettiğini beyan etmesine rağmen 18.07.2013 tarihinde mahkemece alınan beyanında sanıklar ..., ... ve ...' un kendisine vurmadığını sadece ...' in vurduğunu beyan etmesi suretiyle katılan ... beyanları arasında açıkça çelişki bulunması karşısında tanıklar ... ile ... ve katılan ... mahkemece dinlenerek söz konusu çelişki giderilerek sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının tayin ve tespiti gerektiği gözetilmeyerek eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde beraat kararı verilmesi, Kabule göre de;b) Kararın gerekçesinde sanık ...'ın katılan ... yaraladığının sübut bulduğunun kabul edilmesine rağmen kısa kararda sanık hakkında 5271 sayılı CMK' nın 223/2-e maddesince beraat kararı verilmek suretiyle çelişkiye düşülmesi, 5) Sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında mağdur ... yönelik kasten yaralama suçundan kurulan beraat kararlarına yönelen o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazlarının yapılan incelemesinde;Mağdur ...' ın 20.11.2011 tarihinde kollukta alınan beyanında olay günü sanık ...' ın kendisine tokat attığını, bu arada diğer sanıkların olay yeri olan kafeye girdiğini ve kendisini darp ettiğini beyan etmesi, mağdurun beyanı ile uyumlu doktor raporunun bulunması, Sanık ...' ın 13.12.2011 tarihinde savcılıkta alınan beyanında mağdura tokat atmış olabileceğini belirtmesi, sanık ... mağdura tokat attıktan sonra olay yerine gelen diğer sanıkların mağduru darp ettiğinin beyan edilmesi ve mağdurda meydana gelen neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçu bakımından sanık ... ile diğer sanıklar arasında iştirak iradesinin bulunmaması karşısında mağdurun yüzünde meydana gelen sabit izin sanık ...' ın eyleminden mi yoksa diğer sanıkların eyleminden mi meydana geldiğine, tanıklar ... ile ... mahkemece dinlenerek sonucuna göre sanık ... ile diğer sanıkların kendi eylemlerinden ayrı ayı sorumlu olmaları gerektiği gözetilmeyerek eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ..., ..., ... ve ... kendi suçlarına, o yer Cumhuriyet savcısının beraatlere yönelik temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca istem uygun BOZULMASINA, 11.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.