Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 8092 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 17559 - Esas Yıl 2013





Tebliğname No : 3 - 2012/78304MAHKEMESİ : İskenderun 1. Sulh Ceza MahkemesiTARİHİ : 25/11/2011NUMARASI : 2011/969 (E) ve 2011/1186 (K) Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; Sanığın adli sicil kaydında bulunan ve gerekçede tekerrüre esas olarak gösterilen iki ilamdan İskenderun 5.Asliye Ceza Mahkemesinin 2006/316 Esas ve 2008/50 Karar sayılı hırsızlığa teşebbüs suçundan 10 ay hapis cezasına ilişkin ilamın temyiz edildiği ve uyaptan yapılan incelemede ilamın Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 02/07/2012 tarih ve 2008/20972 Esas, 2012/13018 Karar sayılı ilamı onanmasına karar verildiği görülmekle kesinleşme tarihinin suç tarihinden sonra olması sebebiyle tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi, diğer ilam olan İskenderun 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2005/703 Esas, 2006/141 Karar sayılı ilamı ile 765 sayılı TCK'nin 491/ilk, 522. ve 647 sayılı Kanunun 4. maddelerine istinaden elektrik hırsızlığı suçundan verilen 360 TL. adli para cezasına dair ilamı ile ilgili olarak ise, 05.07.2012 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanunun Geçici 2/2. maddesi ile "abonelik esasına göre yararlanılabilen elektrik enerjisinin, suyun ve doğal gazın sahibinin rızası olmaksızın ve tüketim miktarının belirlenmesini engelleyecek şekilde tüketilmesi dolayısıyla bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla hakkında hırsızlık suçundan dolayı kovuşturma yapılan veya kesinleşmiş olup olmadığına bakılmaksızın hakkında hüküm verilen kişinin, bu Kanun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren altı ay içinde, zararı tamamen tazmin etmesi hâlinde, hakkında cezaya hükmolunmaz, verilen ceza tüm sonuçlarıyla ortadan kalkar" hükmünün getirilmesi karşısında, bu ilamın tekerrürre esas alınıp alınmayacağı hususunda 6352 sayılı Kanun hükümlerinin mahallinde değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 27.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.