Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 7997 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 18835 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiHÜKÜM : Mahkumiyet Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; Sanıklara verilen temel ceza kardeşe karşı işlendiğinde 5237 Sayılı TCK'nin 86/3-a maddesi uyarınca 1/2 oranında arttırılması gerekirken 1/3 oranında arttırılması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak; 1) Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanıklar hakkında, 5237 sayılı TCK'nin 53/1-c maddesi hükmünün aynı Kanunun 53/3. maddesi gereğince "kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri" bakımından uygulanamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde TCK'nin 53/1-c maddesi hükmünün tümüyle şartla tahliye tarihine kadar uygulanmasına karar verilmesi, 2) Sanıkların 5237 sayılı TCK'nin 86/1 maddesi yerine TCK'nin 87/1. maddesi gereğince cezalandırılmasına karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının hak yoksunluğuna ilişkin 5. fıkrasının “5237 sayılı TCK'nin 53/1-a, b, c, d, e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına, TCK'nin 53/1-c maddesi hükmünün aynı kanunun 53/3. maddesi gereğince "kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri' bakımından uygulanmamasına” şeklinde ve hükmün 1. fıkrasının "5237 sayılı TCK'nin 86/1" şeklinde değiştirilmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27/02/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.