MAHKEMESİ :Sulh Ceza MahkemesiHÜKÜM : Mahkumiyetine dairMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;Gereği görüşülüp düşünüldü;1) Sanığın üzerine atılı 5237 sayılı TCK'nin 86/1. maddesinde düzenlenen kasten yaralama suçunun uzlaşma kapsamında olduğu ancak uzlaşma işleminin yapılmadığı anlaşılmakla; sanık ile mağdur arasında 5271 sayılı CMK' nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,Kabul ve uygulamaya göre;2) 5237 sayılı TCK' nin 50/2. maddesinde yer alan seçimlik cezalardan hapis cezasının tercih edilmesi halinde artık bu cezanın adli para cezasına çevrilemeyeceğinin öngörüldüğü, kısa süreli hapis cezasının adli para cezası dışındaki seçenek yaptırımlara çevrilmesine engel bir düzenleme olmadığı gözetilmeksizin, "TCK'nin 50/2.maddesi uyarınca yasal imkan bulunmadığından aynı yasanın 50. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına" şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle TCK'nin 50. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,3) Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı Kararı ile TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, bu hususun yeniden değerlendirilmesi lüzumu, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca, isteme uygun olarak BOZULMASINA, 18/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.