Sulh Ceza Mahkemesi Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; Sanığın 18 yaşından küçükken işlemiş olduğu ve TCK'nin 58/5. maddesi gereği tekerrüre esas olmayan suça ait mahkumiyet hatalı uygulama ile tekerrüre esas kabul edilerek, TCK'nin 58/3. maddesi yollaması ile TCK'nin 86/2. maddesi gereğince seçenek cezalardan hapis cezası tercih edilmiş ve sonuç ceza TCK'nin 50/2. maddesine aykırı şekilde adli para cezasına çevrilmiş ise de, sonuç ceza bakımından bu husus etkili görülmemiş bozma nedeni yapılmamıştır. Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; 1) 5237 sayılı TCK'nin 50/6. maddesi seçenek tedbirlere uyulmaması halinde yapılacak uygulamayı düzenlemiş olup, seçenek yaptırım olan adli para cezasının yerine getirilmemesi halinde 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi ile uygulama yapılacağı, seçenek tedbirlerin yasal süresi içerisinde yerine getirilmeye başlanmaması ya da başlandığı halde devam edilmemesi halinde TCK'nin 50/6. maddesi uyarınca hükmü veren mahkemece hapis cezasının kısmen ya da tamamen infazına dair bir karar verileceği, adli para cezasının yerine getirilmemesi halinde ise 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi gereğince Cumhuriyet savcısı tarafından hapis cezasına çevrileceği gözetilmeden, hükmedilen hapis cezası adli para cezasına çevrilen sanığa TCK'nin 50/6. maddesine göre ihtarat yapılarak infazı kısıtlayacak şekilde hüküm kurulması, 2) TCK’nin 52/4. maddesi uyarınca, hükmedilen adli para cezasının taksitlendirilmesinde taksit aralığının gösterilmemesi suretiyle infazda tereddüt oluşturacak şekilde hüküm kurulması, 3) 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 324/4. maddesi ek cümlesinin "Devlete ait yargılama giderlerinin 21/07/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilir.” hükmüne rağmen, terkin tutarı olan 20 TL.'nin altındaki yargılama giderinin sanığa yükletilmesine karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm fıkrasının TCK'nin 50/6. maddesinin uygulanmasına ilişkin paragrafın hükümden çıkarılması, hükümde adli para cezasının “20 eşit taksitte ödenmesine” ibaresinden önce gelmek üzere “birer ay ara ile” ibaresinin eklenmesi, hüküm fıkrasının yargılama gideri ile ilgili kısmının “5271 sayılı CMK'nin 324/4. fıkrasına 6352 sayılı Yasanın 100. maddesine eklenen ek cümle gereğince terkin sınırı altında kalan yargılama giderinin kamu üzerine bırakılmasına,” şeklinde düzeltilmesi ve diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle usul ve yasaya uygun hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.