Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 7497 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 31410 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiHÜKÜM : Beraat, mahkumiyet ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; 1)Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan hükümlere yönelen temyiz itirazlarının incelenmesinde; Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının 5271 sayılı CMK''nin 231/12 maddesi uyarınca itirazı kabil kararlardan olması karşısında, kararın temyiz kabiliyeti bulunmadığından, temyizen incelenmeyen dosyanın merciince incelenmek üzere itiraz merciine gönderilmesi için mahalli mahkemesine TEVDİİNE, 2)Sanık ... hakkında kurulan tehdit suçundan beraat hükmüne yönelen temyiz itirazlarının incelenmesinde Sanığın üzerine atılı suçtan beraat etmesi karşısında temyizde hukuki yararı bulunmadığından ve beraat gerekçesine yönelik bir temyizde olmadığından sanık müdafiinin temyiz talebinin CMUK'un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, 3) Sanık ... hakkında yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelen temyiz itirazlarının incelenmesinde Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 4)Sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelen temyiz itirazlarının incelenmesinde; 5237 sayılı TCK'nin 61/8. maddesi uyarınca adli para cezası hesaplanırken cezanın belirlenmesi ve bireyselleştirilmesine yönelik arttırma ve indirimlerin gün üzerinden yapılması gerektiği halde, öncelikle temel ceza belirlendikten sonra TCK'nin 50,52 maddelerinin uygulanması gerekirken yazılı şekilde uygulama yapılarak 2620 TL yerine 2625 TL cezaya sanık aleyhine karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden kararda, sonuç cezanın 2620 TL para cezasına indirilmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.