MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiHÜKÜM : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığına Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; 1) Katılan sanık ... ile sanık ...'in haklarında kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz incelemesinde; Katılan sanıkların maddi zarar görecek şekilde yaralandıkları olayda, birbirlerinin zararlarını karşılamak yönünde bir talepleri ve girişimleri olmamasına göre, 5271 sayılı CMK'nin 231. maddesinin şartları somut olayda gerçekleşmediğinden ve sanık ...'in ertelenen uzun süreli hapis cezasına 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin uygulanmaması hapis cezasının kanuni sonucu olup infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görüldüğünden tebliğnamenin bozma istemli görüşlerine iştirak edilmemiştir. Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafii, katılan sanık müdafii ve o yer Cumhuriyet Savcısının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme aykırı ONANMASINA, 2) Sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükme yönelik temyiz incelemesinde; Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine; Ancak; Sanık ...'nin aşamalardaki savunmalarında katılan ...'e hakaret ettiğini kabul etmemesi, katılan ile sanığın ortak çocukları olan tanık ...'in annesi olan sanığın babası olan katılana hakaret etmediğini beyan etmesi karşısında katılanın soyut iddiası dışında sanığın mahkumiyeti için gerekli kesin ve inandırıcı delil elde edilmemesi karşısında sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi, Kabule göre; a) Karşılıklı hakaret nedeniyle sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nin 129. maddesi gereği doğrudan ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekirken mahkumiyet hükmü kurulduktan sonra 5271 sayılı CMK'nin 223. maddesine göre "ceza verilmesinden vazgeçilmesine" dair hüküm kurulması, b) Sanık hakkında ceza verilmesinden vazgeçilmesine kararına gerekçe olarak karşılıklı hakaret gösterildiği halde sanığın kasten yaralama suçuna tepki olarak hakaret etmesi halini düzenleyen 5237 sayılı TCK'nin 129/2 maddesi ile uygulama yapılmak suretiyle hüküm ve gerekçe arasında çelişki yaratılması, Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık müdafii ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca isteme uygun BOZULMASINA, 25/02/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.