Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 7253 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 37421 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; Tebligat Kanunu'nun 11. maddesi hükmüne göre, vekille takip edilen işlerde, tebligatın vekile yapılması gerektiği halde gerekçeli kararın sanık...'ın kendisine tebliğ edilmesinin usulsüz olduğu anlaşıldığından, sanık...'ın temyiz aşamasında görevlendirdiği müdafiinin temyizi süresinde kabul edilerek yapılan incelemede; 1) Sanık... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; Sanığın, 5237 sayılı TCK’nin 53/1-a, b, c, d, e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum olduğu hapis cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar, TCK'nin 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan TCK'nin 53/3. maddesi hükmü gereğince şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılabileceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK'un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının hak yoksunlukları ile ilgili kısmının "5237 sayılı TCK’nin 53/1-a, b, c, d, e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum oldukları hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, TCK’nin 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan TCK’nin 53/3. maddesi hükmü gereğince şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına” şeklinde değiştirilmesi ve diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 2) Sanık ... hakkında kasten yaralama, sanıklar ... hakkında mala zarar verme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; a) Sanık ...'ın kemik kırığına neden olan yaralama eyleminde; 5237 sayılı TCK'nin 86/1. maddesine göre belirlenen temel cezanın, TCK'nin 87/3. maddesine göre kemik kırığının hayati fonksiyonlara etkisi nazara alınarak temel cezanın yarısına kadar artırılabileceğine dair düzenleme karşısında, meydana gelen kırığın hayat fonksiyonlarına etkisinin orta (2.) derece olmasına rağmen temel ceza üzerinden TCK'nin 87/3. maddesine göre TCK'nin 3. maddesi gereği işlenen fiilin ağırlığı ile orantılılık ilkesine aykırı şekilde cezanın (1/2) oranında artırılarak sanık hakkında fazla cezaya hükmedilmesi, b) Sanıklar ... mala zarar verme eylemlerini, ...'ın demir çubuk ile sanık ...'ya vurması nedeni ile gerçekleştirmelerine göre sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması, c) Tüm sanıklar hakkında, 5237 sayılı TCK’nin 53/1-a, b, c, d, e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum oldukları hapis cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar, TCK'nin 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi alt soyları üzerinde kullanmaktan TCK'nin 53/3. maddesi hükmü gereğince şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılabilecekleri gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ...ve ...müdafiileri ile diğer sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca kısmen istem gibi BOZULMASINA, 25/02/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.