Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 6652 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 18850 - Esas Yıl 2013
MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiHÜKÜM : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığına Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; 1) Sanık ... hakkında mağdur ...'e karşı işlemiş olduğu yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyizen incelenmesinde, Tayin olunan cezanın karar tarihindeki miktar ve türüne göre 14.04.2011 tarih ve 27905 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 23.03.2005 tarihli ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen Geçici 2. madde uyarınca hüküm kesin nitelikte olup temyiz kabiliyeti bulunmadığından sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 2) Sanıklar ... hakkında katılan ...'a karşı işlemiş oldukları yaralama suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair hükümlerintemyizen incelenmesinde, Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılanın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 3) Sanık ... hakkında mağdur ...'ya karşı işlemiş olduğu yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyizen incelenmesinde, Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak; Hapis cezası ertelenen sanık hakkında kendi alt soyu için 5237 sayılı TCK'nin 53/1-c maddesinde düzenlenen hak yoksunluğuna hükmolunamayacağının gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının hak yoksunluğuna ilişkin kısmının “5237 sayılı TCK'nin 53/1-a, b, c, d, e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına, TCK'nin 53/1-c maddesi hükmünün aynı kanunun 53/3. maddesi gereğince 'kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri' bakımından uygulanmamasına” şeklinde değiştirilmesi ve diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/02/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.