Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; gereği görüşülüp düşünüldü:Yerinde görülmeyen sair itirazların reddine, ancak; Kabule göre;1- Keşif sonucu düzenlenen bilirkişi raporlarından ve dosya içeriğinden suça konu yerin memleket haritası ve amenajman planında orman olarak gözükmesine karşılık suç yerinde 766 sayılı Yasaya göre yapılıp 14.4.1978 tarihinde kesinleşen tapulama tesbiti sonucunda suç yerinin 3649 sayılı parsel no su ile ve kadim mera vasfıyla tesbit hancı bırakılan parsel içinde kaldığının anlaşılmasına, yapılan bu tesbit işlemine karşı orman idaresi tarafından herhangi bir itiraz vuku bulmayarak suç yerinin kadim mera olarak tesbitinin kesinleşmiş bulunmasına yapılan bu tesbite itibar edilmesinin gerekmesine göre sanığın eyleminin TCK.nun 513. maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm tesisi,2- 10.2.2003 tarihinde yürürlüğe giren ve TCK.nun 30: maddesinde değişiklik yapan 4806 sayılı Yasanın 1. maddesi ile para cezalarında bin liranın küsurunun atılması öngörülüp bu değişikliğinde sanık lehine hüküm doğurması nedeni ile sanık hakkında tayin olunan ağır para cezasındaki ve hapis cezasının para cezasına çevrilmesinde uygulanan bir gün hapis cezası karşılığı ağır para cezasındaki bin liranın küsurunun atılması lüzumu,3- Sanık hakkında hapis cezasının paraya çevrilmesinde 1 yıl 365 gün yerine 360 gün kabul edilmek suretiyle eksik ağır para cezası tayini,Bozmayı gerektirmiş, sanık ve mahalli C. Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde, görülmüş olduğundan hükmün bu sebepden dolayı (BOZULMASINA), 9.6.2004 gününde oybirliğiyle karar verildi.